అసలే చలి కాలం. చీకటి పెరుగుతున్నకొద్దీ చలి కూడా తీవ్రమౌతుంది. సాయంత్రం ఆరున్నరే అయినా బాగా చలిగా వుంది. బస్ స్టాప్ లో నాతొ బాటు నలుగురైదుగురు అమ్మాయిలూ, అబ్బాయిలూ నిలబడి

పొద్దున్న నుండీ ఇంటి పనులతో హడావిడి గా ఉంది పద్మ. పని పూర్తయ్యే సరికి బట్టలు తడిసి పోయాయి. వేరే బట్టలు కట్టుకుందామని తన గది లోకి వెళ్ళబొయింది పద్మ. “కూరగాయలూ”

ఆకాశ్ ఆ మాట అనే సరికి ముగ్గురు ఆడవాళ్ళూ ఒంటికాలు మీద లెగిసారు. తిట్ల పురాణం మొదలు పెట్టారు. నేను అందరినీ గమనిస్తున్నాను. మార్గరెట్ ను చూస్తుంటే నాకు ఈ ఆటలో

కామశాస్త్రం : భారతీయ సాహిత్యంలో “కామం” గురించి, శాస్త్రీయ దృక్ఫదంతో రచించబడిన సాహిత్యం. చాణక్యుడు ఆర్థికశాస్త్రం గురించి రచించిన అర్థశాస్త్రం ( కౌటిల్యుని అర్థశాస్త్రం ) లాగానే, కామశాస్త్రం కూడా ఒక

నేను, రమణ వెళ్ళేసరికి, పేషెంట్స్ ఎవరూ లేరు. డాక్టర్ సునీత, ఆమె భర్త చాలా పేరున్న గైనకాలజిస్ట్లు. ఎప్పుడూ చాలా మంది ఉంటారు పేషెంట్స్. రిసెప్షనిస్ట్ మా అడుగుల చప్పుడు విని

గోపీ మా పక్కింట్లొ కిరాయికి వొచ్చాడు. చాలా లేత వయసులో ఉన్నాడు. నేను భారతీయ ఆంటీ ని వాడికి. మా పక్క ఇంట్లో దిగినప్పుడే అదోలా చూసాడు “ఇంక ఈ భారతీయ

సునీత ఉలిక్కిపడిలేచింది| ఒక్క నిమషం పాటు తను ఎక్కడ వుందో అర్థం కాలేదు| ఒక్కసారి చుట్టూ చూసింది| టైం రాత్రి పదకుండు అవుతుంది, తను వుంది చెల్లి వాళ్ళ ఇంటిలో| వాళ్ళాయన