మరునాడు శనివారం. లేవగానే అమ్మ కనిపించింది. తల స్నానం చేసి ఉంది. ‘తల మీద స్నానం చేసి రా’ అని చెప్పింది సీరియస్ గా. చేసి వచ్చాను. రాగానే చెయ్యి పట్టుకుని

మళ్ళీ ఇందాకటి ‘పాలు’ గుర్తొచ్చి కాసేపు ఆలోచించాను. ఏది ఏమైనా ఈ సువర్ణ ఆవకాశం జార విడుచుకో రాదు. ‘అమ్మా’ అన్నాను గోముగా, చిన్న పిల్లాడిలా. ‘ఏరా నాన్నా’ అంది. ‘నీ

కారు లో కూర్చుంటూ అడిగింది ‘ఏసీ కారు తెప్పించావే’ అని. ‘అవును మరి, నువ్వు ఈ ఎండలో మామూలు గా తిరగవలసిన దానివి కాదు నువ్వు. అందులోనూ ఇంత బాగా ముస్తాబయ్యి’

తెల్లారి లేచేసరికి నా డ్రాయర్, లుంగీ తడిసిపోయి ఉన్నాయి. నవ్వొచ్చింది. కల్లో ఎవరినో గట్టిగా కౌగిలించుకున్నట్టు లీల గా అనిపిస్తోంది. మొహం కనిపించ లేదు గాని మెత్తటి ఆ శరీరం మీద

ఆ రోజంతా నా మనసు మనసులో లేదు. ఆఫీసు లో కూర్చున్నాను గాని ఆ స్పర్శే గుర్తొస్తోంది. ఆ పెదవుల వెచ్చదనం, నాభి భాగం దగ్గర మెత్తదనం ఇంకా ఇప్పుడు ప్రత్యక్షం

డిగ్రీ పూర్తి అవ్వటానికి ఇంకా సరిగ్గా ఒక నెల రోజులుందనగా జరిగింది ఆ సంఘటన. చాలా రోజుల్నించి భయపడుతూనే ఉన్నాను. అమ్మకి నాన్నకి కొంచెం సంఘర్షణ జరిగింది. మర్నాడు ఉదయం వాళ్ళు

హెలో ఫ్రెండ్స్ నా పేరు స్వాతి, నేను ఇక్కడికి కొత్త, అందుకే తప్పులు ఏమైన ఉంటే నన్ను మన్నించండి. నన్ను ఆదరిస్తారు అని ఆశిస్తున్నాను. ఇక్కడ చాలా మంది మంచి రచయితలు