మొబైల్లోమాట్లాడుతూ క్యాస్యువల్గా కిటికీలోనుండి స్టెప్స్ వైపు చూసాను. ఒక్కసారిగా మైండ్ మారిపోయింది. స్కూల్ బాగ్ భుజానికి వేసుకుని చుడిధార్లోస్టెప్స్ ఎక్కుతున్న ఆకారం మీదకి పోయాయి నా కళ్ళు. ఎస్పెషల్లీ నా చూపు

సన్నటి తుంపర పడుతోంది. రోడ్డు పక్కనే నడుస్తూ వచ్చే పోయే వాహానల వంక చూస్తూ అందమైన అమ్మాయిలు కనపడినప్పుడు హుషారుగా ఈల వేస్తూ జల్సాగా నడుస్తున్న నాకు ఒక్కసారి బ్రేకు వేసినట్టు

అమ్మమ్మ హాస్పటల్ లో ఉందంటే చూద్దామని వెళ్ళిన నాకు పెద్ద షాకే తగిలింది. అమ్మమ్మ బెడ్ పక్కన కూర్చొని వుండగా ఇంజెక్షన్ యివ్వాలని నర్సు తలుపు తీసుకొని వచ్చింది. వెనుకకు తిరిగి

వినయ్ కి ముంబాయి లో ఉద్యోగం వచ్చింది. అదే మొదటి సారి అతను ఆ వూరు వెళ్ళడం. ఊరు కొత్త, పరిచయం వున్న వాళ్ళు ఎవ్వరూ లేరు. ఆఫీస్ లో పనిచేయడం

ఆ రోజు సుమారు 10 గంటల వరకు చదువుకొని (నిజం చెప్పాలంటే 10 ఎప్పుడైద్దా అని ఎదురుచూస్తూ గడిపా, చదివిందీ లేదు పాడు లేదు), రమ్యతో నేనెల్లోస్తా అని చెప్పి బయలుదేరా.

ఇది నాకు సంభందించిన విషయం కాదు, నా ఫ్రెండ్ వాడికి జరిగింది చెప్పాడు, నేను దాన్ని ఈ రూపంలోకి మార్చాను.చదివి మీ అభిప్రాయం చెప్పండి.*****నా ఈ ప్రస్తుత సమస్యకి కారణం రెండునరేళ్ళ