కాలనీ కి చేరుకుంటుంటే సర్దుకొని కూర్చున్నాము. ఇంటికి వచేసరికి వర్షం ఆగిపోయింది. ఇంట్లోకి వెళ్తుంటే తులసి ఎదురుగ వొచింది. “ఏంటి….తడిచిపోయారా…బాగా వర్షం పడింది కదా….”అంది నవ్వుతు మమ్మల్ని చూసి. “హ…బాగా తడచిపోయము..చిత్తడి

ఆ రోజు ఈవెనింగ్ వరకు సరదాగా గడిచిపోయింది. తులసిని డ్రాప్ చేయడానికి రైల్వే స్టేషన్ వెళ్ళాము. చాల బాధపడుతూ తులసి వెళ్ళిపోయింది. నైట్ ఇంటికి తిరిగి వొచ్చే సరికి 9 అయింది.

చీలికలో వేళ్లు దూర్చి కెలకసాగాడు . అప్పటి వరకు తనను పట్టించుకోలేదని ఉక్రోష పడుతున్న సరస్వతి తీయగా మూలిగి సూరికి అతుక్కు పోయింది. మరొపక్క ప్రియ బొర విరిచి ఇంకా పిసుకు

అలా పిసుకుతూ చేతుల్ని కిందికి చెచ్హి…లంగా బొందు కోసం వెతకుతున్నాడు…దొరికిన బొందు కొన పట్టుకుని లగగానే లంగ కుప్పలా కింద పడిపోయింది. సూరి ఆత్రంగా ఆమె నడుమును వాటేసుకుని పిరుదులపై చేయి

ఆ కాస్త విరామానికే అసహనంగా చూసింది సరస్వతి. సూరి లేచి ఒక దిండు తీసుకుని ఆమె నడుమును లేపి పిర్రల కింద వచ్హేటట్లు పెట్టాడు. ఆమె తొడల మద్య చోటు చేసుకుని

ఎంతో మంది గొప్ప రచయితలు ఇక్కడ వారి కథలతో అందరిని ఆనందపరిచారు. కాని చాలా కథలు ఆగిపొయాయి లెదా అయిపొయాయి. నాకు చాలా బాధ వెసింది. అందుకె, నెనె ఒక కథ