గోపీ మా పక్కింట్లొ కిరాయికి వొచ్చాడు. చాలా లేత వయసులో ఉన్నాడు. నేను భారతీయ ఆంటీ ని వాడికి. మా పక్క ఇంట్లో దిగినప్పుడే అదోలా చూసాడు “ఇంక ఈ భారతీయ

నేను ఒక ప్రైవేటు స్కూల్ లో అకౌంటెంట్ గా పనిచేస్తున్నాను. స్కూల్ లో జరిగే ఏ ఖర్చు నాకు తెలియకుండా జరగదు. అన్నీ నా అనుమతి తోనే ఖర్చు చెయ్యాలి. నేను

నేను వంటింట్లొకివెళ్లా, మినప్పప్పు నానపెడదామని కొసం రెండు చేతులుఎత్తి షెల్ఫ్ తెరిచా. నా వెనక నుంచి ఎవరో వచ్చి నన్ను మెత్తగా కౌగిలించుకున్నారు, నా పిర్రల మధ్య లో గట్టిగా తగిలింది,

సునీత ఉలిక్కిపడిలేచింది| ఒక్క నిమషం పాటు తను ఎక్కడ వుందో అర్థం కాలేదు| ఒక్కసారి చుట్టూ చూసింది| టైం రాత్రి పదకుండు అవుతుంది, తను వుంది చెల్లి వాళ్ళ ఇంటిలో| వాళ్ళాయన

సుమతి ఒక సౌందర్య సిల్పం. 40 ఏళ్ళ వయస్సులో కూడా సడలని బిగుతైన అందాలు ఆమె సొంతం. పోతపోసిన స్రంగార దెవత ఆమె మంచం మీద ఉన్నంత సేపూ. అదే సుమతి

ఆ పల్లెటూరి రోడ్లపై బస్సు పడుతూ లెస్టు వెళుతుంది. కిటికీ పక్కన కూర్చున్న రఘు మనస్సు ఆనందంతో ఉరకాలు వేస్తుంది. కాలేజీలో పరీక్షలు రాయగానే తనకు మీక్రోసఫ్ట్*లో జాబ్ వాక్సిన సంగతి

రమేష్, ప్రియ కార్లో వెళుతున్నారు. ఊరికి చాలా దూరంగా ఉన్నారప్పుడు. అడవిలాంటి ప్రదేశంలోంచి వెళుతుంది కారు. దగ్గర్లో మరో వాహనం లేదు. ఉన్నట్లుండి రోడ్డుకి అడ్డంగా పెద్ద పెద్ద రాళ్లు కనిపిస్తే