“అద్దిరి పోయిందనుకో. కుర్ర వెధవ అన్ని మెళుకువలు ఎక్కడ నేర్చాడో కానీ స్వర్గం చూ పించాడు” అన్నారు ఆవిడ.
నేను ఏమి మాట్లాడ లేదు.
“నువ్వూ వచ్చి వుంటే బాగుండేది. వాడు పాపం నీ మీద బాగా మోజు పెంచుకుని వున్నాడు..” అన్నారు.
తప్పెవరిది – Part 13→
“నా కోసం తన వదినని బాలు గాడి కింద పడుకో బెట్టిన విషయం విన్నప్పుడే నాకు వాడు నా మీద మోజు పడుతున్నాడన్న విషయం అర్ధం అయ్యింది. మరి ఈవిడ కొత్తగా తెలుసుకున్నదేంటో?” అనుకున్నాను.
“నిన్నే అడిగేది. వాడు నీ మీద అంత మోజుతో ఉన్నప్పుడు కాస్త వాడి కోరిక తిరిస్తే నీ సొమ్మేమి పోతుందీ?” నేను ఏమీ మాట్లాడక పోయే సరికి తనే మళ్ళీ అన్నారు.
“వదినా, బాలు గాడి విషయంలోనే నేను గిర్టీ తో చస్తున్నాను. మళ్ళీ ఇంకో అఫైర్ పెట్టుకుని నా కాపురాన్ని కూల్చుకోనా?” అన్నాను.
“అంటే శాస్త్రికి తెలుస్తుందని భయపడుతున్నావు గానీ, లేదంటే మధు గాడితో వేయించుకునేందుకు నీకు ఇష్టమేనన్న మాట” అన్నారు.
“అయ్యో నేను ఒక మాట అంటే మీరు దానికి పది అర్ధాలు తీస్తే ఎలా వదినా? నేను ఆ వుద్దేశ్యంతో అనలేదు” అన్నాను.
“పోనీ, ఒక పని చెయ్యి.. మీ పొరుగు ఇళ్ళలోనో, లేదా స్నేహితురాళ్ళలోనో ఒక మంచి పిల్లని చూసి మా శాస్త్రి గాడి కింద పడుకోబెట్టు. తరువాత మెల్లిగా తనకు నీ విషయం చెప్పి వాడినే వొప్పించు. అప్పటికే తను కూడా వ్రతం చెడ్డాడు కాబట్టి తనూ వొప్పుకుంటాడు” అన్నారు ఆవిడ.
“అమ్మో? ఈవిడతో డేంజర్ లాగుంది?” అనుకున్నాను. పైకి మటుకు నవ్వుతూ “అవే మీ జరిగే పనులు కావు కానీ ఈ విషయం ఇక్కడితో వదిలెయ్యండి వదినా. మీరు మాత్రం కొంచెం ఆ మధు గాడు నా జోలికి రాకుండా వాడికి గట్టిగా చెప్పండి”.. అన్నాను.
పైకి అయితే అలా అన్నానే కానీ ఆవిడ వల్ల ఈ పని అయ్యేలా నాకు అనిపించ లేదు. అప్పటికే బాలు గాడు చేసిన మోసం గుర్తు వచ్చినప్పుడల్లా నా వళ్ళు వుడికి పోతుంది.
“వాడిని నీ జోలికి రాకుండా చూసేందుకు మేము ఎంతలే అమ్మా? అయినా ఇది నీకు ఒక సమస్యా ఏమిటి? నువ్వు అనుకుంటే దేనినైనా నిమిషాల్లో సాధించవూ” వ్యంగంగా అన్నారు
ఆవిడ.
ఆవిడ సుడెన్ గా ఇంత వ్యంగంగా ఎందుకు మాట్లాడుతున్నారో, అసలు ఆవిడకు ఏమి అయిందో అర్ధం కాని నేను కనీసం మధు టాపిక్ నుంచి ఆమెను డైవర్ట్ చేద్దామని..
“అయినా, మీ అబ్బాయి మటు కు..? ఎంత మోసమో చూడండి. నాకేమో మధు బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తున్నాడని చెప్పి, తను మధుని బ్లాక్ మెయిల్ చేసి వాళ్ళ వదినతో.. అవ్వ? ఈ వయసులోనే.. ఎన్ని తెలివి తేటలూ.. ఎంత ఘోరం?” అన్నాను.
అని
“ఘోర మా? ఘోరం ఏమిటే అమ్మాయ్. అయినా వాడిదే తప్పు ఎలా అవుతుంది? తగుదునమ్మా కూడా వేసుకోకుండా ముచ్చికల్తో సహా కనపడేలా ఆ రవికలూ, బొడ్డు కిందకి చీరలు.. అలా వుంటే కుర్ర వెధవలకు కసి ఎక్కదూ? ఏదో వయసు పొంగు ఆపుకోలేక అలా చేసాడు.. దానికే మోసం, ఘోరం అంటూ పేర్లు పెట్టాలా?” అంటూ లేచి విసురుగా నడుచుకుంటూ ఆ రూములోనించి వెళ్ళి పోయారు.
ఆవిడ మాటల్తో షాక్ తిన్న నేను “ఇదే మిట్రా భ గ వంతుడా” కధ ఇలా అడ్డం తిరిగింది?” అనుకున్నాను. అసలు ఆవిడ సడెన్ గా ప్లేట్ ఫిరాయించి నా మీద ఎందుకు అంత కోపం చూపిస్తుందో అర్ధం కాలేదు. నేను కూడా “తనని కాసేపు అలా వదిలేస్తేనే మచిది” అనుకుని మా రూం లోనే ఉండి పోయాను.
కొద్ది సేపటికి పిల్లలు స్కూల్ నుంచి రావడం, మరి కొద్ది సేపటికి శ్రీవారు ఆఫీస్ నుంచి రావడంతొ ఇక ఆరోజుకి ఆ విషయం మర్చి పోయాను. ఆ రోజు రాత్రి ఇంటి కి వచ్చిన బాలు గాడిని చూసి నాకు పీకలదాకా కోపం వస్తున్నా, అతి కష్టం మీద దిగ మింగుకుని మామూలుగా ఉండేందుకు ప్రయత్నించాను.
మరుసటి రోజు అటు పిల్లలూ, ఇటు శ్రీవారు వెళ్ళగానే హాల్లొ కూర్చుని టి వి చూస్తున్న కస్తూరి వదిన దగ్గరకు వెళ్ళి పక్కనే వున్న సోఫా లొ కూర్చుంటూ “నా మీద కోపం తగ్గిందా వదినా?” అన్నాను.
“కోపమా? నా కెందుక మ్మా ఎవరులే?” అన్నారు.
కోపం? అయినా నాకు కోపం వస్తే ఇక్కడ లెక్క
చేసే వారు
ఆవిడ మాటలకు, తను చూపిస్తున్న నిష్టూరానికీ నాకు ఏడుపు వస్తున్నంత పని అయ్యింది. అందుకే ..
‘అంత నిష్టూరం ఎందుకు వదినా? నిన్ను సొంత అక్కలా చూసుకుని నా విషయాలన్ని నీకు చెప్పు కున్నాను. నువ్వెమో అసలు విషయం ఏమిటో చెప్పకుండా ఉన్నట్లుండి నా మీద అంత కోపం చూపిస్తే ఎలా” అన్నాను. అలా అంటున్నప్పుడు నాకు తెలియ కుండానే నా గొంతు జీర పోయింది..
“ఏంటీ? అక్కలా భావించి అంతా నాకు చెప్పుకున్నావా? ఎంత సెపటికి మా బాలు గాడు నిన్ను ఎలా రెచ్చగొట్టి లొంగదీసుకున్నాడో చెప్పావుకానీ, నువ్వు చేసిన పనులు చెప్పావా? నువ్వు తగుదునమ్మా అని రవిక హుక్కులు తెంపుకుని వాడి ముందు పైట జార్చిన విషయం చెప్పావా? వాడి ముందు రవిక లేకుండా తిరిగి కావాలనే వాడికి నీ రొమ్ము ప్రదర్శించిన విషయం చెప్పావా? ఎంత సేపటికీ వాడిదే తప్పు అన్నట్లుగా మాట్లాడి, మళ్ళీ మోసగాడు, వెధవ అంటూ వాడికే పేర్లు పెట్టడం?” అంటూ ఆపారు.
ఆవిడ మాట్లాడుతున్న విషయాల్ని బట్టి మధు ద్వారా నేను బాలు గాడిని రెచ్చగొట్టిన విషయం ఆవిడకు తెలిసి పోయిందని అర్ధం అయింది. ఈ బాలు వెధవ ప్రతీ విషయం వెళ్ళి మధు తో చెప్పుకున్నట్లున్నాడు. దేవుని దయ వల్ల నేను వెంటిలేటర్ గుండా చుసిన విషయం మాత్రం చెప్పినట్లు లేదు. లేదంటే ఆవిడ నిన్ననే వెంటిలేటర్ వైపు చూసి నన్ను రెడ్ హాండెడ్ గా పట్టుకుని వుండే వారు.
“అయినా బాలు గాడు నేను వెంటిలేటర్ గుండా చూసిన విషయం చెబితే మళ్ళీ తను చేతి పని చేసుకుంటున్న విషయాన్ని కూడా చెప్పాలి కాబట్టి ఎందుకులే అని మధుతో ఆ విషయం మటుకు చెప్పినట్లు లేదూ అనుకున్నాను.
“ఏమిటి నేను ఒక పక్క ఇలా వాగుతుంటే.. బెల్లం కొట్టిన రాయిలా అలా ఏమీ సమాధానం చెప్పకుండా వుండి పోయావు?” అన్నారు ఆవిడ.
“ఏమి మాట్లాడ మంటారు చెప్పండి, ఆడదానిని గనుక నేను చేసిన పనులు సిగ్గు విడిచి చెప్పుకో లేక పోయాను. అంతే కానీ ఏదో మీ దగ్గర విషయం దాచి మిమ్మల్ని మోసం చెయ్యాలని కాదు” అన్నాను.
“కారణం ఏదైనా నిన్న మధు గాడి ద్వారా నీ విషయం విన్నప్పటి నుంచీ నాకు వళ్ళు మండి పోతుందమ్మాయ్. నేను నీకు ఏమీ సహాయం చెయ్యలేను.. అంతెందుకు మధు గాడు చెప్పింది
పిన్నతరువాత అసలు నేనే వెళ్ళి శాస్త్రికి నీ విషయం చెప్పేద్దామా అనుకున్నాను?”
అన్నారు.
తను అంటున్న మాటలు వింటుంటే నా కాళ్ళూ చేతులూ వణికి పోసాగాయి. “ఏదో పెద్దావిడ, విషయం విని కాస్త హెల్ప్ చేస్తుందనుకుంటే ఆవిడే నా కొంప మీదకు తెచ్చి పెట్టేలా ఉంది. అనవసరంగా కొరివితో తల గోక్కున్నానేమో..” అని పించింది.
“పోనీ, ఈ సమస్యకు పరిష్కార మేంటో చెప్పండి.. నేను మధు కింద నలగాలి అంతే కదూ.. అప్పుడు మీకు ఆనందం కదూ?” అన్నాను. ఏడుపు గొంతుతో.
“నువ్వు మధు కింద నలిగితే నాకు ఆనందం ఎందుకే పిచ్చి పిల్లా? నేను ఇక్కడకు వచ్చినప్పుడల్లా వాడి కింద నేను నలగాలి అదే నాకు ఆనందం..” అంటూ ఆపారు ఆవిడ.
నేను ఏదో అనేంతలో తనే తిరిగి “కానీ ప్రతి సారీ నేను ఒక్క దాన్నే రాను కదా? ఒక్కో సారి మీ అన్నయ్య కూడా వస్తారు కదా? అప్పుడు మరి మధు గాడితో నేను కలవడం ఎలా? మళ్ళీ ఆపారు.
“అందుకే..?” త్వర గా చెప్పండి అన్నట్లు రెట్టించాను.
“అందుకే.. నేను వూరు వెళ్ళాక తిరిగి మేము మళ్ళీ ఇక్కడకు వచ్చే లోపల మధు గాడి విషయం మా ఆయనతో చెప్పేస్తాను” అన్నారు.
“మరి తను ఎమీ అన రా?” అన్నాను.
“ఎందుకనరు, అంటారు. కానీ నేను మధు గాడితో ఉన్నంత సేపు తను నిన్ను వాయించు కోవచ్చని చె ప్పాననుకో.. అప్పుడు ఏమీ అనరు.. ఆనందంగా వొప్పుకుంటారు.. అసలు మా శాస్త్రి గాడి పెళ్ళి అయిన రోజు నుంచీ ఆయనకు నీ మీద కోరిక.. అది నువ్వు తీర్చావనుకో.. నేను మధు గాడి తో కాదు కదా ఇంతో వంద మందితో పడుకున్నా ఆయన ఏమీ అనరు” అంటూ మరో ఆటం బాంబ్ నా నెత్తిన పేల్చారు ఆవిడ.
“నాకు ఒక్క సారిగా భూ మి బ్రద్దలై అందులోకి నేను కూరుకు పోతే బాగుండును అనిపించింది. అమ్మ కంటే కొడుకే వంద రెట్లు మేలు లాగున్నాడు. ఈ రేట్ లొ అసలు నా జీ పితం ఏమి అయి పోతుందో అన్న భయం నాకు పట్టుకో సాగింది. అటు బాలు గాడు, ఇటు మధు గాడు, మధ్యలో ఈవిడ.. వీళ్ళందరూ నన్ను బెదిరించి ఇంకా ఎంత మంది దగ్గర పడుకో బెడతారో?” ఆలోచనలతో నా బుర్ర వేడెక్కి పోసాగింది.
“నిదానంగా ఆలోచించుకో అమ్మాయ్, ఇందులో నువ్వు సరే అనడమే తప్ప కాదు అనే మాటకే అవకాశం లేదు. ఎందుకంటే నువ్వు కాదు అన్న మరుక్షణమే నీ గుట్టు అంతా శాస్త్రి గాడి ముందు రట్టు అవుతుంది.. నీ సంసారం వీధిన పడుతుంది.. ఆలోచించుకో” అని సినిమాలో ఆడ పిలన్ లా నా వైపు చూసి నవ్వుతూ లేచి తన రూములోకి వెళ్ళారు కస్తూరి వదిన.
నేను కూడా లేచి వెళ్ళి మా బెడ్రూంలో పడుకుని ఈ సమస్యని ఎలా పరిష్కరించాలా అని ఆలోచించ సాగాను. కస్తూరి వదిన చెప్పినట్లు ఈ సమస్యకు ఒక్కటే పరిష్కారం “అది నేను ఆవిడ గారి భర్తతో..” ఆ విష్యం తలుచుకుంటేనే నాకు భయం కలగ సాగింది. ‘అన్నయ్య గారు” అంటూ నేను ఎంతో గౌరవంగా పిలుచుకునే ఆయన కింద నేను..?
ఇలా కాదని గుండె దిటవు చేసుకుని చేచి వెళ్ళి వంట పూర్తి చేసి ఫ్రెష్ గా తలారా స్నానం చేసి వచ్చి కూర్చుని మళ్ళీ ఆలోచించ సాగాను. కస్తూరి వదిన 12 కాక మునుపే హడావిడిగా భోజనం కానిచ్చి మధు రాక కోసం ఆత్రుతగా ఎదురు చూస్తున్నారు. అలా కాలుగాలిన పిల్లిలా తిరుగుతూ మధు కోసం చూస్తున్న తనను చుడాగానే నా మెదడులో ఫ్లాష్ లా ఒక ఆలోచన మెదిలింది.
తను చెప్పినట్లు పినకుంటే శాస్త్రికి నా గురించి చెప్పినా కాపురం కూల్చేస్తానని బెదిరించింది తను. తను చెప్పింది నిజమే, తను ఎంతో గౌరవంగా చూసుకునే అక్క
గారు చెబితే మా వారు ఏ మాట అయినా వింటారు..
సిట్యుయేషన్ నుంచి నన్ను నేను రక్షించుకోవాలంటే ముందు మా వారికి తన అక్కగారి మీద ఆవిడ మాటల మీద వున్న న మ్మకాన్ని పోగొట్టాలి.. అలా చెయ్యాలంటే.. ఒక్కటే మార్గం.. నాకు వచ్చిన అయిడియా కు శెవ్ బాష్” అంటూ నన్ను నేనే అభినందించుకుని దానిని వెంటనే ఆచరణలో పెట్టేందుకై లేచి హాల్లోకి నడిచాను.
హాల్లో మధు కోసం ఎదురు చుస్తూ అటూ ఇటూ తిరుగుతున్న కస్తూరి వదినతో “వదినా కొంచం పచారి కొట్టు వరకూ వెళ్ళి పది నిమిషాల్లో వస్తాను. ఈ లోపల మధు వస్తే ముందు తలుపు లాక్ చేసుకుని వెళ్ళండి. నా దగ్గర కీస్ ఉన్నాయి” అన్నాను.
“అలాగే” అన్నారు ఆవిడ.
నేను చెప్పులు వేసుకుని బయలుదేరుతుంటే “కనీసం ఈ రోజన్నా మాతో పాటే నువ్వూ రారాదటే అమ్మాయ్ పాపం ఆ మధు గాడు నిన్నే తలుచుకుని చొంగ కారుస్తున్నాడు” అన్నారు.
”
“లేదులేండి.. మీరు కానివ్వండి.. నేను కొంచెం ఆలోచించుకోవాలి.. అంత గా అయితే రేపో, ఎల్లుండో చూద్దాం” అంటూ వీధి తలుపు ముందుకు లాక్కుని ఇంట్లోనించి బయట పడ్డాను.
వీధిలోకి రాగానే దగ్గరగా ఉన్న పబ్లిక్ టెలిఫోన్ బూత్ కెళ్ళి శ్రీవారి ఆఫీసుకు ఫోన్ చేసి రిసెప్షనిస్ట్ ని శాస్త్రి గారికి కనెక్ట్ చెయ్యమని అడిగాను.
ఒక నిమిషం తరువాత “హల్లో” అంటూ శ్రీవారి గొంతు వినపడింది.
“హల్లో, నేనండీ లలితని. మీకు ఈ రోజు లంచ్ అవర్ కొంచెం ఎర్లీగా తీసుకునేందుకు వీలు అవుతుందా?” అన్నాను.
తను మామూలుగా ఒంటి గంట నుంచి రెండు వరకు లంచ్ బ్రేక్ తీసుకుంటున్నారు.
“ఏమైంది లలితా, అంతా ఓకే నే కదా” అన్నారు.
“అంతా ఓ కే నె, మీకు ఒక ముఖ్యమైన విషయం చెప్పాలి. లంచ్ బ్రేక్ ఇప్పుడే తీసుకుని ఇంటికి వచ్చేందుకు వీలు అవుతుందా? ప్లీజ్ ఎందుకూ ఏమిటీ అని అడగకండి. ఫోన్ లో చెప్పగలిగేది అయితే ఇప్పటికే చెప్పి ఉండేదాన్ని” అన్నాను.
తను ఏ కళ నున్నాడో వెంటనే “ఓ కే లలిత, మా సూపర్ వైజర్ తో చెప్పి మరో 5 ని మిషాల్లో బయలు దేరుతాను” అన్నారు.
“నేను వీధి తలుపు తీసే ఉంచుతాను. శబ్ధం చెయ్యకుండా రండి. మీ అక్కయ్య నిద్ర పోతుంటారు” అన్నాను.
“అలాగె, బై” అన్నారు తను.
“బై” అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసి టైం చూసుకున్నాను. 12:20 కావస్తుంది. శ్రీవారు స్కూటర్ మీద చేరడానికి ఎంత లేదన్నా పది, పదిహేను నిమిషాలు పడుతుంది. తను చెప్పినట్లుగానే ఇంకో 5 నిమిషాల్లో బయలుదేరినా తను వచ్చే సరికి 12.40, 12.45 అవుతుంది.
నా అంచనా ప్రకారం మధు ఇంకో 5 నినిషాలలోపలే రావాలి. వాడు వచ్చాక, ఇద్ద రూ రూంలొపలికి వెళ్ళి, బట్టలు విప్పుకుని అసలు పని ప్రారంభించే సరికి కనీసం మరో 15 నీ మిషాలన్నా పడుతుంది. అంటే కరెక్ట్ గా శ్రీవారు వచ్చే సరికి ఇద్దరూ మంచి రసపట్టులో వుండాలి. “అదే కనుక జరిగితే నా ప్లాన్ పర్ఫెక్ట్ గా పని చేసినట్లే అనుకున్నాను.
కస్తూరి వదినకు మళ్ళీ అను మానం రాకుండా పక్కనే ఉన్న పచారీ కొట్టులో ఒక కిలో పెసర పప్పు కొనుక్కుని ఇంటి వైపు నడిచాను. అలా మా ఇంటి వైపు అడుగులే సుంటే సైకిల్ మీద వస్తూ కనపడ్డాడు మధు. నన్ను చూడగానే సైకిల్ దిగి
“హల్లో ఆంటీ” అని నా పక్కనే నడవ సాగాదు.
“బాగున్నావా” అంటూ పలకరించాను.
“కస్తూరి ఆంటీ రమ్మంటే..” అన్నాడు.
“తెలుసు, అయినా.. నీకన్నా వయసులో అంత పెద్ద ఆవిడ కోసం, మంచి వయసులో ఉన్న మి వదినని బాలు గాడికి వదిలి పెట్టి..” అంటూ గొణి గాను.
“నేను నిన్ననే చెప్పానుకద ఆంటీ. నెను మిమల్ని చూసేంత వరకు బాలు గాడి ప్రపోజల్ కు వొప్పుకోలేదని. నేను నిన్న వచ్చింది మీ కోసం.. కస్తురి ఆంటీ ఫోర్స్ చేస్తే అక్కడ ఉండి పోయాను. తను చెప్పిన మాట విని తనను సుఖ పెడితే మిమ్మల్ని ఎలాగైనా వొప్పిస్తానని కస్తూరి ఆంటీ ప్రామిస్ చేసారు కాబట్టే నేను మళ్ళీ ఈరోజు వచ్చాను తెలుసా..?” అన్నాడు.
తన మాటలకు ఆశ్చర్య పోయాను. “ఈ అమ్మా, కొడుకులు ఒకరిని మించిన వారు మరొకరుగా ఉన్నారు” అనుకున్నాను.
“అయినా బాలు గాడు ఎదో ఫ్రెండ్ వని నీతో నా గురించి ఏదేదో చెప్పుకున్నాడనుకో, అవన్నీ తీసుకెళ్ళి ఆవిడ దగ్గర చెప్పుకోవాలా?” అన్నాను.
నేను అన్న మాటలు తనకు అర్ధం అయినట్లు లేదు. అందుకే “ఏ విషయం ఆంటీ?” అన్నాడు.
“అదే నేను బాత్రూంలో బట్టలు ఉతుకుతున్నప్పుడు..” అంటూ ఆపాను.
“ఒహో.. అదా? సారీ ఆంటీ మీకు, కస్తూరి ఆంటీ కి మధ్య సీక్రెట్స్ ఉంటాయని అనుకోలేదు. బాలు గాడు మీరు తడిసిన బ్లౌజ్ తో వాడిని రెచ్చగొట్టిన విధానం చెప్పిన ప్పటి నుంచే నాకు మీ మీద అడ్మైరేషన్ పెరిగి పోయింది ఆంటీ.. ఎలాగైనా ఆ రెండిటినీ ఒక్క సారి నా చేతుల్తో తాకితే గానీ..” అంటూ తన ద్రుష్టి నా ఎద మీదకు పోనిచ్చాడు.
వెంటనే సిగ్గుగా నా పైట సర్దుకుని, చీర కొంగుని నా గుండెల చుట్టూ కప్పుకున్నాను. అలా మాటల్లోనే నడుచుకుంటూ మా ఇంటి గుమ్మ వద్దకు వచ్చేసాము.
“తను లోపల నీ కోసమే వెయిట్ చేస్తుంది.. పద” అంటూ తలుపు తీసాను.
ఏమీ మాట్లాడకుండా తను లోపలకి నడిచాడు. నేనూ తన వెంటే నడిచాను. మధుని చూడగానే కస్తూరి వదిన ముఖం వెలిగి పోయింది. వెంటనే వాడి చేతిని పట్టుకుని తన రూంలోకి లాక్కెళ్తు “ఏమేయ్ అమ్మాయ్ మరో సారి అడుగుతున్నా.. నువ్వూ రారాదూ?” మధు నా సమాధానం కోసం ఆశగా నా ముఖం వైపే చూస్తున్నాడు.
“లేదులే మీరు వెళ్ళండి వదిన” అంటూ చేతిలోని పాకెట్ తొ వంట గది వైపు నడిచాను. మరో ని మిషంలో ఆ రూం తలుపు మూత పడ్డాయి.
చేతిలోని పాకెట్ వంట గదిలో సర్దేసి తిరిగి వచ్చిటైం చూసే సరికి 12.40 కావస్తుంది. శ్రీవారు ఇక ఏ క్షణమైనా రావచ్చు. ఆయన వచ్చినప్పుడు తన స్కూటర్ శబ్దం వాళ్ళిద్ద రి కీ ఎక్కడ వినపడుతుందో అని ట్ పి పెట్టి వాల్యూం బాగా పెంచేసి కూర్చుని చూడ సాగాను.
మరో నాలుగు ని మిషాల తరువాత లాక్ తీసి వున్న వీధి గుమ్మం డోర్ తోసుకుంటూ శ్రీవారు ఇంట్లోకి అడుగు పెట్టారు. తనని చూడగానే ఏమీ మాట్లాడ వద్దన్నట్లు నా నోటి మీద వేలు వేసి సైగ చేసాను. నేను ఏమి చేస్తున్నానో అర్ధం కాని తను పిల్లిలా నడుచుకుంటూ నా దగ్గరకు వచ్చిచిన్నగా “ఏంటి విషయం?” అని నా చెవిలో గుస గుసగా అన్నారు.
“చెప్పడం కాదు చూపిస్తా రండి. నేను చూపించింది చూడగానే ఆవేశంగా కోపం తెచ్చుకోకుండా కొంచెం నిదానంగా ఆలోచిస్తానని నాకు ప్రామిస్ చెయ్యండి” అంటూ మెల్లిగా అన్నాను.
“అలాగే, ప్రామిస్. నన్ను సస్పెన్ స్ లో చంపకు” అన్నారు.
“సరే రండి అయితే” అంటూ మెల్లిగా డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర వున్న కుర్చీనీ లాగి కస్తూరి వదిన వున్న రూం వెంటిలేటర్ దగ్గర పెట్టి తనతో “మెల్లిగా దీని మీద ఎక్కి ఆ వెంటిలేటర్ గుండా గదిలో ఏమి జరుగుతుందో చూడండి” అన్నాను.
తను ఏమీ మాట్లాడకుండా కుర్చీ ఎక్కి ఆ గదిలోకి తొంగి చూసారు. నేను కిందనే నిలబడి తన ముఖం లో కదలాడే భావాల్ని చదవ సాగాను.
లోపలికి తొంగి చూడగానే నమ్మలేని విషయాన్ని చూస్తున్నత్లుగా ఒక్క ని మిషం తను షాక్ తిన్నట్లు ముఖం పెట్టారు. వెంటనే తన ముఖాన్ని తిప్పి నా వైపు చూసారు. నేను చటుక్కున నా తలని కిందకి వంచుకున్నాను.
కొద్ది సేపటి తరువాత మెల్లి గా తల ఎత్తి చూస్తే తన చూపులు మళ్ళీ వెంటిలేటర్ గుండా గదిలో జరిగే ద్రుశ్యాన్ని చూస్తున్నాయి. లోపల వాళ్ళిద్దరు ఏ పరిస్తితుల్లో వున్నారో నాకు తెలియదు కానీ నేను అనుకున్న ప్లాన్ సక్సెస్ ఫుల్ గా నెరవేర్చానని మాత్రం అర్ధం
అయింది.
కళ్ళు ఆర్పకుండా తదేకంగా రూంలోకి చూస్తున్న శ్రీవారి చెయ్యి మెల్లిగా తన తొడల మధ్యకు వెళ్ళి పాంట్ మీద నించే తన గురుడిని రుద్దుకోవడం గమనించి ఆశ్చర్యపోయాను. “లోపల తను ఎంతో గౌరవంగా చూసుకునే అక్క నగ్నంగా తన కంటే వయసులో సగం ఉన్న కుర్రవాడితో పొర్లుతుంటే ఈయనకు కోరిక ఎట్టా పుట్టిందో..” అనుకున్నాను.
అలా పాంట్ మీదే తన జంభాన్ని తడుముకుంటున్న శ్రీ వారు అలా తన ద్రుష్టి వెంటిలేటర్ నుంచి మర్లించ కుండానే తన పాంట్ బెల్ట్ వూడా దీసి, జిప్ లాగి దానిని కిందకి జార్చారు. తను ఏమి చెయ్య బోతున్నారో అర్ధం కాని నేను అలా ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ నిలబడ్డాను.
పాంట్ కిందకి జారి పోగానే తన చేతిని నడుము మీదకు జరిపి తన అండర్ వేయర్ కూడా మోకాళ్ళ వరకూ కిందకి లాగేసారు. వెంటనే ఠంగున నిలుక్కుని బయట పడింది శ్రీవారి జంభం. దానిని గుప్పెటతో పట్టుకుని తన చేతిని కిందకూ పైకీ వూపుతూ గదిలో జరుగుతున్న ద్రుశ్యాన్ని చూడడం మొదలు పెట్టారు.
తను ఏ పరిస్తితుల్లో వున్నారో నాకు అర్ధం అయ్యింది. వెంటనే ఏ మాత్రం సంకోచించ కుండా తను నిల్చున్న వైపు నడిచాను. తను కుర్చీ ఎక్కి వుండటంతో తన తొడలు కరెక్ట్ గా నా ముఖం దగ్గర వున్నాయి. వెంటనే జంభం మీద వేసి ఆడిస్తున్న తన చేతిని పట్టుకున్నాను. నా చెయ్యి తనకు తగలగానే నా వైపు తిరిగి “ఏమిటి అన్నట్లు చూసాడు.
అలా నా వైపు చూసిన తన కళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టి చూసి నవ్వి మెల్లిగా తన జంభాన్ని నా చేతితో పట్టుకుని నా పెదవులకు ఆనించుకున్నాను. నేను ఏమి చెయ్య బొతున్నానో అర్ధం అయిన శ్రీవారి ముఖం వెలిగి పోయింది. “తాంక్స్” అన్నట్లుగా తన చేతిని నా తల మీద వేసి మెల్లిగా నిమిరి తన ద్రుప్తి మళ్ళీ వెంటిలేటర్ వైపు సాగించారు.
తను నా తల మీద ప్రేమతో తట్టి ఇచ్చిన ప్రోత్సాహంతో రెచ్చి పోయిన నేను తన జంభాన్ని నా ఎడ మ చేత్తో నోటిలోకి లాక్కుని ఐస్ ఫ్రూట్ చీకినట్లు చీకడం మొదలు పెట్టాను. నా కుడి చెయ్యి ఆటోమాటిక్ గా నా చీర కుచ్చిళ్ళ కిందుగా నా తొడల మధ్యలోకి దూరింది.
అలా ఎంత సేపు గడిచిందో తెలియలేదు కానీ ఉన్నట్లుండి శ్రీవారు చటుక్కున వంగి నా బుజాలు పట్టుకుని నన్ను దూరంగా లాగి తన చేతిని స్పీడ్ గా ఆయన జంభం మీద కు పోనిచ్చి కసిగా వూప సాగారు. అంటే లావా లా పొంగిన తన ద్రవం మా హాల్లోని గచ్చు మీదంతా పిచికారీ చెయ్య సాగింది.
అది చూసిన నేను నవ్వుకుంటూ వంట గదిలోకి వెళ్ళిఒక పాత బట్టని తడుపుకుని తీసుకు వచ్చాను. నేను తిరిగి వచ్చే సరికి కుర్చీ మీద నుంచి దిగి అండర్ వేయర్, పాంట్ వేసుకుని తన బెల్ట్ పెట్టుకుంటున్నారు శ్రీవారు. నన్ను చూడగానే మెల్లిగా నవ్వారు.
నేనూ నవ్వుతూ కింద కూర్చుని నేల మీద తను వొలకపోసిన జిగురునంతా శుబ్రంగా తడి బట్టతో తుడిచి ఆ బట్ట తీసుకుని తిరిగి వంట గది వైపు నడిచాను. తను కూడా అక్కడ వేసి వున్న కుర్చీనీ తీసి మెల్లిగా డైనింగ్ టేబుల్ వద్ద పెట్టి నా వెనుకనే వంట గదిలోకి వచ్చి “ఎప్పటి నుంచి జరుగుతుంది ఈ వ్యవహారం” అన్నారు.
“ష్.. ఇప్పుడు కాదు. ఇక ఏ కణానైనా వాల్లిద్దరు గదిలోనించి వచ్చేస్తారు. మీరు సాయంత్రం ఆఫీస్ నుంచి రాగానే బజారు వరకు వెళ్ళొద్దాం రా అని నన్ను పిలుచుకుని వెళ్ళండి. అప్పుడు అన్నీ వివరంగా చెబుతాను” అన్నాను.
“అలాగె.. మరి నేను వెళ్ళొస్తాను” ” అని గుస గుసగా అన్నారు
నేనూ సరే అనగానే అటు తిరిగి నాలుగు అడుగులేసి చటుక్కున వెనక్కు తిరిగి నా దగ్గరగా వచ్చి నన్ను కౌగలించుకుని నా పెదవుల మీద గట్టిగా ఒక ముద్దు పెట్టారు. నేను కూడా తన నోటి మీద నా నోటిని పెట్టి తన ముద్దుకు ఎదురు ముద్దిచ్చితన కౌగిలి విడిపించుకుంటూ “ఇక ఆవిడ వచ్చే లోపలే పదండి” అన్నాను.
“అలాగే” అంటూ నా కుడి రొమ్ము మీద తన చెయ్యి వేసి రవిక మీద నుంచే గట్టిగా పిసికి “ఈ రోజు రాత్రి కి .. ఏది ఏమైనా.. అది ఉండాల్సిండే..” అని నా చెవిలో చెప్పి బయలు దేరి వెళ్ళారు. తను స్కూటర్ స్టార్ట్ చేసి దూరంగా వెళ్ళి పోయేంత వరకూ ఉండి తరువాత అంత వరకూ వాగుతున్నటి వి ని ఆపి వెళ్ళి మా రూంలో పడుకున్నాను.
నా మనసుకు ఇప్పుడు కొంచెం ప్రశాంతంగా ఉంది. నా ప్లాన్ లో మొదటి సగం సక్సెస్ ఫుల్ గా పూర్తి అయింది. ఇక రెండవ సగం ఈ రోజే సాయంత్రం బజారుకు వెళ్ళిన ప్పుడు అమలు
పరుస్తాను. దానితో నా జీవితంలో ఇక మధు గాడి వల్ల కానీ, కస్తూరి వదిన వల్ల నా ఆవిడ కొడుకు వల్ల కానీ ఎటువంటి ఇబ్బందీ ఉండదు. ఇలా ఆలోచిస్తూ మంచం మీద వాలి పోయాను.
కానీ,
నేను కస్తూరి వదిన ఎక్కడ వచ్చేస్తుందో అని అనవసరంగా భయపడి శ్రీవారిని వెంటనే తరిమేసాను కానీ తను వెళ్ళిన అరగంటకు కానీ కస్తూరి వదిన ఆ రూంలోనించి
బయటకు రాలేదు.
ఆ రోజు సాయంత్రం శ్రీవారు ఆఫీస్ నుంచి వచ్చె రాగానే “లలితా, కొంచెం మార్కెట్ వరకూ వెళ్ళొద్దాం రా” అంటూ కస్తూరి వదిన వైపు తిరిగి “అక్కయ్యా, మేమిద్ద రం కొంచెం మార్కెట్ వరకూ వెళ్ళిఒక అరగంటలో వచ్చేస్తామే” అన్నారు.
“అలాగే వెళ్ళి రండిరా” అని తనతో అని నా వైపు తిరిగి “కొంచెం తాజా కూరగాయలు వుంటే పట్టుకు రామ్మా” అన్నారు ఆవిడ.
“అలాగే వదినా” అంటూ సంచి పట్టుకుని శ్రీవారితో బయలుదేరాను. స్కూటర్ ఇంటి దగ్గరనుంచి బయలు దేరిన నిమిషం లోపలే “ఇప్పిడు చెప్పు అసలు ఎప్పటినించీ మొదలయ్యింది ఈ వ్యవహారం” అంటూ అడిగారు.
“కాస్త స్కూటర్ ఎక్కడైనా ఆపండి. నిదానంగా మాట్లాడుకుందాము. ఇది అరిచి చెప్పాల్సిన విషయం కాదు” అన్నాను.
నా మాటలకు సరేనంటూ ఒక ఉడిపి హోటల్ ముందు తీసుకెళ్ళిఆపారు. ఫామిలీ సెక్షన్ లో ఎవ్వరూ లేరు. మా ఇద్దరికీ మసాలా దోశ ఆర్డర్ చేసి “వు ఇక చెప్పు” అన్నారు.
వెంటనే అంతకు ముందునుంచే ప్రిపేర్డ్ గా అలోచించి పెట్టుకున్న కద చెప్పడం మొదలు పెట్ట సాగాను.
“నాలుగు రోజుల క్రితం అను కుంటాను, ఆ అబ్బాయి మన ఇంటికి బాలు గాడితో కలిసి వచ్చాడు. తన పేరు మధు. మీ అక్కయా ఎలా కలవెసిందో వాడితో మాటలు కలవేసింది. మరుసటి రోజు ఎప్పటిలానే బాలు గాడు మధ్యానం భోజననికి వస్తాడని ఎదురు చూస్తుంటే వాడి బదులు ఈ మధు వచ్చాడు. బాలు ఎక్కడా? అని అడిగితే వాడి కంటే ముందు మీ అక్కయ్య వాడు నేను వున్న ఈ వారం రోజులు భోజనానికి రాదు అంటూ సమాధానం చెప్పారు. నేను విషయం కలదెలుసుకునే లోపలే ఆ మధు, మీ అక్కయ్య ఇద్దరూ కలిసి రూంలోకి దూరి తలుపు వేసుకున్నారు..” అంటూ చెబుతున్న విషయం ఆపి మంచి నీళ్ళు
తాగాను.
“తరు వాత ..?” అంటూ ఆత్రంగా ప్రశ్నించారు శ్రీవారు.
“తరువాత ఏముంది, ఆ రూం లో ఏమి జరిగి ఉంటుందో వూహించలేనంత నంగనాచిని ఏమి కాదుగా నేను. కానీ మీ అక్కయ్య మీద నాకున్న గౌరవంతో తనని నేను ఎమి అడగలేదు. మరుసటి రోజు అంటే మొన్న ఉదయం నేను స్నానం చేసి వచ్చి బట్టలు కట్టుకుంటుంటే మన రూం లోకి వచ్చరు ఆవిడ.
రాగానే అబ్ధికి సగం బట్టలే వేసుకుని వున్న నన్ను గట్టిగా కౌగలించుకుని మంచం మీద కు తోసి.. అంత వరకూ నేను కట్టుకుని వున్న బట్టలు కూడా లాగేసి.. ఒక మగ వానిలా.. నా మీద పడి.. ఛీ చెప్పాలంటేనే సిగ్గేస్తుంది” అంటు మళ్ళీ ఆపాను.
“పరవా లేదు.. నేనేగా చెప్పు.. తరువాత ఏమైంది” శ్రీవారి ముఖంలో ఎక్కడలేని ఎక్సైట్మెంత్, ఆత్రుత కొట్టొచ్చినట్లు కనపడుతున్నయి.
“తరువాత ఇంకే ముంది? మీ అక్కగారు వచ్చి ఉన్నరని మనిద్దరం కూడా ఈ మధ్య కలవడం లేదు కదా.. ఎంతైనా ఆ సుఖానికి అలవాటు పడిన శరీరం కదా, మీ అక్క గారి చేష్టలలి మెల్లిగా లొంగి పోయాను. నా రెండు తొడల మధ్య ఆవిడ తల పెట్టి..” అంటూ మళ్ళీ
ఆపాను.
“వూ.. చెప్పు. ఎందుకు అలా మధ్య మధ్యలో ఆపుతావు” విసుగ్గా అన్నారు ఆయన.
.. ( ఇంకా వుంది..)