రేయ్ రాంబాబు ఇలారా, అలా వాకింగ్ కెళ్ళొద్దాం అని వాడి భుజం మీద చెయ్యి వేసాను వెనకాలే ఫ్రెండ్స్ వస్తుంటే వద్దని వారించాను… ఆగిపోయారు..
వాసు వీర 10
ఈ ఊరి నుంచి పక్కూరి వరకు నడుస్తున్నాం…
వాసు : కమల్ గాడిని ఏసేశాను..
రాంబాబు : ఏ కమల్?
వాసు : జూవేనైల్ హోమ్ నడిపే కమల్… బెంగుళూరు.
రాంబాబు : ఎప్పుడు జరిగింది ఇదంతా… ఎలా?
వాసు : హైదరాబాద్ వెళ్లినప్పుడు… మన కోసం వెతుకుతూ ఉండాలి.. నన్ను ఎక్కడ చూసారో తెలీదు కానీ ఫాలో అయ్యారు.. వాళ్ళని పట్టుకొగా కమల్ గాడు కూడా హైదరాబాద్ లోనే ఉన్నాడని తెలిసింది ఫోన్ చేసి వాడితోనే పిలిపించి చంపేశాను.
రాంబాబు : ఇప్పుడెలా.. ఆ మినిస్టర్ మనల్ని వదులుతాడంటావా?
వాసు : వాడితో కూడా మాట్లాడాను… జూవేనైల్ హోమ్ ని మనం నడిపేలా ఒప్పించాను..
రాంబాబు : వాడెందుకు ఒప్పుకున్నాడు?
వాసు : వాడికి వేరే దారి ఉందా దాన్ని నడిపే లొసుగులు మనకి తప్ప ఇంకెవ్వరికి తెలీదు అది కాకా కమల్ గాడు చేసే స్కాంలు కూడా చెప్పానలే… ఒప్పుకోక ఏం చేస్తాడు.. నాకు డబ్బులు వద్దు సపోర్ట్ కావాలన్నాను… వాడికి అది బాగా నచ్చింది..ప్రాఫిట్ పెర్సెంటేజ్ తొ పాటు సపోర్ట్ కూడా ఇస్తానన్నాడు.
రాంబాబు : తరువాత..
వాసు : ఇంకేం లేదు రా… నేనేమైనా కథ చెపుతున్నానా… ఊ కొడుతున్నావ్?
వెళ్లి నువ్వే చూసుకో అది… మైనాటెనెన్సు మొత్తం నీదే ఇక.. మనమే పెద్దొళ్ళం మనమంటే పడనోళ్లు ఆల్రెడీ చచ్చారు.. నీకింకేం భయం లేదు.. ఇంకెవడైనా ఉంటే నువ్వు చంపేయి.. ఇక పో బస్సు ఎక్కు…
రాంబాబు : నాకు పెళ్లి కుదిరింది రా..
వాసు : పెళ్లి చేసుకునే పోరా..
రాంబాబు : మరీ ఆ పిల్లలు పాపంరా వాళ్లు..
వాసు : మనం కాకపోతే ఇంకొకడురా… అక్కడున్న అడవి కాళీ అయ్యేవరకు వదిలిపెట్టరు.. ఇంకా అక్కడ మనం అయినా ఉంటే పిల్లలకి ఏ భయము ఉండదు.. ఆలోచించుకో.. నీ ఇష్టం..
రాంబాబు : సరే వెళ్తాను..
ఈలోగా బస్సు వచ్చింది వాడిని అందులోకి తోసాను, బస్సు బైలదేరింది.. నేను నడుచుకుంటూ పక్కూరికి వెళ్ళాను…
.
.
.
.
వరదరాజులు ఇంట్లోకి అడుగుపెడుతుంగా పెద్ద పెద్ద డీజే సౌండ్స్ వినిపిస్తుంటే లోపలికి వెళ్లాను ఇంటి ముందు బాయి దెగ్గర మంచాలు ఏసుకుని మరీ ఆడుతున్నారు ఫుల్లుగా తాగుతూ… మధ్యలో ఎవరో డాన్స్ ఆడుతుంటే వెళ్లాను…
నన్ను చూడగానే ఒక్కొక్కడికి చెమటలు పట్టాయి.. వెళ్లి మంచం మీద కూర్చున్న కవిత వాళ్ల అన్నయ్య రమణ పక్కనే కూర్చుని.. “ఏంటి అకేషను?”
రమణ నన్నే కోపంగా చూస్తున్నాడు.. డాన్స్ ఎస్తున్న ఆవిడ కూడా నన్ను చూసి ఆగిపోయింది..
తెల్ల చీరలో ఆ కిందా పైన ఎత్తులతొ జడలో మల్లెపూలతో తెగ రెడీ అయ్యింది రమ అత్త కానీ ఒక్కటి తక్కువ అయ్యింది.. నవ్వు… మొహం మీద నవ్వు లేదు.. ఏదోలా బతికేస్తున్నట్టుంది కూతురి కోసం.
రమణ సైగ చెయ్యగానే మ్యూజిక్ ఆపేసారు..
వాసు : ఏమైంది రమణ ఆపేసారు… నేను ఎంజాయ్ చేద్దామనే వచ్చాను..
పక్కన ఉన్న వాడి కాలర్ పట్టుకుని కిందకి లాగి.. “రేయ్ ఏంట్రా ఇది దేనికి?”
దానికి వాడు “ఇవ్వాళ అన్న బర్తడే” అన్నాడు.
వాసు : మరి చెప్పరే.. హ్యాపీ బర్తడే రమణ.. చేసుకోండి హాపీగా చేసుకోండి.. బాబాయి కాలు పోయినా అయ్య పరువు పోయినా పర్లేదు మీరు పండగ చేసుకోండి కానీ ఒక్కటి అని లేచి రమ అత్త దెగ్గరికి వెళ్లాను..
రమ అత్త చుట్టూ చెయ్యి వేసి తన నడుము పట్టుకున్నాను.. ఆహా.. ఇంకా పట్టు తగ్గలేదు అదే వాటం.. గుండ్రంగా ఉంది.. పిర్ర మీద చేయితో కొట్టి అలానే ఆదిమి పట్టుకుని..
వాసు : ఇది నా ఆస్థి.. నా సొత్తు తీసుకెళుతున్నాను దమ్మున్న మగాడు ఎవడైనా సరే ఆపొచ్చు అని రమ అత్త భుజం మీద చెయ్యి వేసి ముందుకు నడుస్తుంటే ఎవ్వరు రాకపోవడంతొ రమ అత్త ఆశ్చర్యంగా నన్నే చూస్తుంది.
వెనక రమణ లేచి వస్తుంటే వాడి మనుషులు వాడిని ఆపుతున్నారు.. వద్దాన్నా వద్దాన్నా అని.. ఈ గొడవంతా చూసిన వరదరాజులు రమణని లోపలికి పిలిచాడు..
.
.
.
రమణ : ఏంటి నాన్న నువ్వు?
వరద రాజు ఈ ఒక్క రోజు ఓపిక పట్టు.. రేపు వాడు ఉండడు.. సౌరవ్ వాళ్లు వస్తున్నారు ఆల్రెడీ కబురు చేసాను.. రేపటి లోగా ఆ ఇంట్లో ఎవ్వరూ మిగలరు..
రమణ గట్టిగా అందరికీ వినిపించేలా నవ్వాడు బైటికి వచ్చి ఇంకో పెగ్గు లేపుతూ…
.
.
.
.
ఊర్లోకి నడుస్తూ నా చెయ్యి ఇంకా రమ అత్త భుజం మీదే ఉండడంతొ చెయ్యి తీసాను, ఇంకా నన్నే చూస్తుంది.
వాసు : మీ చూపులు గుచ్చేస్తున్నాయండి రమ గారు..
రమ : నేను మీకు తెలుసా?
వాసు : తెలుసా.. నాకు మీరే కాదు మీదేగ్గరున్న గ్రహాలు కూడా పరిచయమే..
రమ : ఏంటండీ మీరేం మాట్లాడుతున్నారో నాకేం అర్ధంకాలేదు.. అంది భయంగానే..
వాసు : అదేనండి మీ జాకెట్ లో దాచారుగా సూర్యుడు చంద్రుడు.. రేపటి నుంచి సూర్య చంద్రుళ్ల నమస్కారాలు చేసుకోవాలి అందుకే మిమ్మల్ని తీసుకొస్తున్నా… జాగ్రత్తగా ఉండాలి మరీ…
రమ : వాసు నువ్వేనా…? అని ఏడుస్తూ గట్టిగా కౌగిలించుకుంది.
నాకు అప్పటికే రమ అత్త ఫిగర్ చూసి కింద లేచిపోయింది గట్టిగా పిర్రలని అదిమి పట్టి నామీదకి ఒత్తుకున్నాను.. తనకి నా వేడి వాడి తగిలిందేమో నన్ను చూసి ఏడుపుని నవ్వుగా మార్చేసింది.
రమ : రేయ్ నిన్ను.. ఛీ… అని ముందుకి నడిచింది.
వాసు : అత్తా..
రమ ముందుకు నడుస్తూనే నవ్వుతూ “ఆ…” అంది.
వాసు : నాక్కూడా అలా ఒకసారి కావాలె…
రమ : ఎలా?
వాసు : నేను కూడా పాట పెడతా.. నా ముందు డాన్స్ వెయ్యాలే..
రమ : నిన్ను… అంటూ ముందుకి వచ్చింది.
వాసు : ప్లీజ్ అత్తా నా కోసం..
రమ : సరేలే పదా..
వాసు : ఆమ్మో ఇప్పుడు కాదు..
రమ : నేనన్నది ఇప్పుడు కాదులే.. తరువాత చూద్దాం..
వాసు : మా మంచి అత్త.. అత్తా చిన్నప్పుడు నా పెదాలు నాకేదానివి కదా.. ఒకసారి అలా చెయ్యవే..
రమ : ముందు పదా..
వాసు : అక్కడ ప్రణీత ఉందే నిన్ను నన్ను చూసిందంటే చంపేసిద్ది.. అస్సలే దానికి డౌటు చిన్నప్పటి నుంచి..
రమ : ఏంటి? ప్రణీత వచ్చిందా.. ఎక్కడుంది?
వాసు : ఇంకెక్కడ ఉంటుంది.. నా ఇంట్లోనే..
రమ : అక్కడ వాళ్లు ఆ సుబ్బరాజు వాళ్లంతా ఉన్నారు… అని ఇంకేదేదో ఏడుస్తూ చెప్తుంటే
వాసు : అత్తా.. అత్త… ప్రణీత ఇంట్లో అమ్మా అన్నయ్యలతొ పాటు సేఫ్ గా ఉంది పదా చూద్దు..
రమ : అమ్మ వాళ్లు వచ్చారా.. అని వాళ్ళని చూడడానికి పరిగెత్తింది.
వాసు : అత్తా.. నీ ఎత్తులు భలే ఎగురుతున్నాయే ఇంకా స్పీడ్ గా పరిగెత్తు..
రమ : అంతే పరిగెత్తడం ఆపేసి నవ్వుతూ స్పీడ్ గా నడవటం మొదలెట్టింది.