సీత చెంబు పుచ్చుకుని బయలుదేరింది.
“ఎక్కడికి?” అడిగింది లలిత వెనకనించి.
సీత అత్తగారి వంక ఒకసారి చురచుర చూసి వీధిలోకి వెళ్లి పోయింది.
లలితకి కోడలు నిర్లక్ష్యం తల తీసివేసినట్లయ్యింది. గబగబా వెనకవైపు గదిలోకి వెల్లి “రాజూ” అని కేక వేసింది. లలిత చిన్న కొడుకు రాజు, ** ఏల్లుంటాయి. * వ తరగతి చదువుతున్నాడు. తల్లి కేక విని పుస్తకం పక్కన పడవేసి ఇవతలకు వచ్చేడు.
“రాత్రి ఎని మిదన్నర అయ్యింది. మీ వదిన దొడ్డికంటూ చెంబు పట్టుకుని బయలుదేరింది. రెండు రోజులనుండి ఇదే వేలకు వెలుతోంది. నిజంగా దొడ్డికే వెళుతోందో… ఏదైనా పరువు తక్కువ పని చేస్తూందో తెలుసుకోవాలి. దానికి కనిపించకుండా వెనకపడి వెళ్ళి చూసి రా ? అంది లలిత.
వదిన బుద్ది అంత మంచిది కాదని రాజు ఇదివరకే కర్ణాకర్ణిగా విన్నాదు. పైగా ఉద్యోగం నిమిత్తం అన్నయ్య రవి వేరే ఊళ్ళో ఉంటున్నాడు. లలిత అనుమానం అటువంటిదైనా రాజు తనలో బోలెడంత కుతూహలం నింపుకుని వీధిలోకి వెల్లేడు.
గ్రామానికి సంబంధించిన మరుగు దొడ్డి తమ ఇంటికి 200 మీటర్ల దూరంలో ఉంది. ఎంత చీకటి పడ్డా ఆడవాల్లు ఆ దొడ్డికి పోవాలి తప్ప వేరే మార్గం లేదు. రాజు బాణంలా దూసుకు వచ్చేడు గ్రామ మరుగు దొడ్డి వైపు. దారిలో వదిన కనిపించలేదు. ఒకవేల దొడ్లోకి వెళ్ళి పోయిందేమొనని అనుమానించి ఓ చెట్టు చాటున నక్కి నిలబడ్డాడు. కాసేపటికై నా ఆమె బయటకు వస్తుందని అతని ఆశ.
అరగంట గడిచింది. సీత ఎంతకూ బయటకు రాలేదు. అనుమానం కలిగి మరుగు దొడ్డి గోడ చాటునించి లోపలికి తొంగి చూసేడు. లోపల ఎవరూ లేరు. రాజు గుండె కలుక్కుమంది. అంటే ఆమె దారిలోనే ఏ గడ్డి వాము దొడ్లోకో దారితీసి ఉండాలి. పరుగెత్తుకుంటూ వెనక్కి తిరిగేడు.
సరిగ్గా రెడ్డి గారి గొడ్ల చావిడి దగ్గర కొచ్చేసరికి సీత రోడ్ మీద కు వస్తూ కనిపించింది. చెంబులో నీళ్ళు అలగే ఉన్నాయి. రోడ్ ప్రక్కగా నీళ్ళు పారపోసి నడక సాగించింది. రాజుకి అర్ధమైపోయింది వదిన వ్యవహారం. ఇంతకూ ఆమెని అనుభవిస్తున్న వాడెవడు? రాజుకి అర్ధం కాలేదు. రెడ్డి గారు ముసలాయన. కొడుకులు కూడా లేరు. మరి రెడ్డి గారి దొడ్లో దుకాణం పెట్టింది ఎవరు?
ఆ దొడ్డి దగ్గరే నిలబడి దొడ్లోంచి ఎవరైనా బయటకు వస్తారేమోనని చూడటమా? లేక వదినను అనుసరించినట్టు ఆమెకి అనుమానం కలగకుండా అడ్డ దారిన ఇంటికి పరుగు దీయటమా? రుచి మరిగిన ఆడది గనక ఆమె తిరిగి రేపెలాగూ దొడ్డికని బయలుదేరుతుంది. అప్పుడే ఆమెని మజా చేస్తున్నదెవరో తెలుసుకోవచ్చునని రాజు ఒక్క పరుగులో అడ్డ దారిన ఇంటికి చేరేడు.
“ఏరా వదిన దొడ్డికి వెల్లిందా?” అడిగింది తల్లి.
వెళ్ళలేదంటే రభస జరుగుతుంది. వదిన ప్రియుడెవరో తెలుసుకునే అవకాశం పోతుంది. అందుకని రాజు అబద్దం చెప్పేదు. సీత దొడ్డికి వెళ్లిందని, మరో నిమిషానికి సీత ఇంటికి వచ్చింది. రాజు చాటు గా నిలబడి ఆమెనోసారి పరిశీలనగా చూసేడు. రేగిన జుట్టు….. నలిగిన ३.
ఆమె సరాసరి పెరట్లోకి చెంబుతోదారి తీసి నీళ్ళగదిలోకి వెళ్ళీ తలుపేసుకుంది. తలుపులు వేసుకుని ఏమి చేస్తుందో రాజు ఊహించగలిగేడు. రెడ్డి గారి దొడ్లో దిగబడ్డ మాలిన్యాన్ని ఓ చెంబు నీళ్ళతో వదిలించేస్తుంది. నీళ్ళ గదిలోంచి బయటకు రాగానే రాజు టార్చ్ పుచ్చుకుని తనకి పని ఉన్న వాడిలా వెళ్ళాడు. తలుపు మూసి లైటు వేసేడు. ఎవరో కత్తి పట్టుకుని పొడిచినంత బాధ ఏర్పడింది. బాత్ రూం తూర దగ్గర చెంబుడు నీళ్ళ తడి. ఆ తడిలో ఓ మబ్బు తునక కనిపించాయి. వెంటనే ఇంకో చెంబుడు నీళ్ళు తీసుకుని నేల మీద వొలకబోశాడు తన గదిలోకి వస్తూ ఒకసారి వదిన గదిలోకి తొంగి చూశాడు.
ఆమె అద్దం ముందు నిలబడి తన అందం చూసుకుంటూ జుట్టు సరిజేసుకుంటోంది. రాజుకి ఆ రాత్రి నిద్ర పట్టలేదు. అన్న భార్య అంటే తల్లితో సమానం. తనకి వదిన కావాలని అని పించక పోయినా రసికురాలిగా తన మనస్సు ఆకట్టుకుంటోంది.
మరునాటి ఉదయం నిద్ర లేస్తూనే పెరట్లో పని చేస్తున్న వదినని పరిశీలనగా చూశాడు. చామనచాయ, నుదుట ఏగానీ అంత బొట్టు. లోనెక్ జాకెట్టు, అందులోంచి ఉబికి బయటకు వస్తున్న చనుకట్టు….
సీత అకస్మాత్తుగా తల ఎత్తేసరికి పరిశీలనగా చూస్తున్న రాజు ఆమె కంటబడి పోయాడు.
“రాజూ ఇలా రా…” పిలిచింది ఆమె.
రాజు బెదిరి పోయాడు. అయినా జడుస్తూనే వెళ్ళాడామె పక్కకి.
“నీతో ఒక విషయం చెప్పాలోయ్” అంటూ నీళ్ళ గది పక్కకు నడిచింది. అక్కడ కుప్పగా పడేసిన బట్టల్లోంచి ఓ డ్రాయర్ బయటకు తీసి “రాజూ…నేను నీ వదిననయ్యా… ఏమిటీ డ్రాయరంతా…. నీ ఈ మైలంతా నన్ను గుంజ మంటుంది. నువ్వు మంచి వాడివి కనుక గుంజుతాననుకో…. అయినా అలా బట్టలు పాడు చేసుకునే వయస్సు నీకేమి వచ్చిందని? ఏమైనా పిచ్చి కలలు వస్తున్నాయా” అని అడిగింది.
తెల్లవారుయామున తనకి ఏదో పాడుకల వచ్చిన మాట నిజమే. డ్రాయర్ విప్పేసి విడిచేసిన బట్టల అడుగున పడేసి వేరే డ్రాయర్ వేసుకున్నాడు. తను. ఆ బట్టలు గుంజకి జకి వెళ్ళినప్పుడు తన బలహీనత వదిన కంట్లో పడిపోవడం అతడు కలో కూడా ఊహించలేదు.
రాజు సిగ్గుపడిపోటం చూసి సీత ” నేను అలా ఒకప్పుడు ఇబ్బంది పడ్డ దాన్నేలే. సిగ్గు పడకు ” అంది.
రాత్రి సరిగ్గా ఎని మిదయ్యేసరికి ఆమె మళ్ళీ చెంబు పట్టుకు బయలుదేరింది.
“పగలొక సారి వెళ్ళావుగా” అంది లలిత మొగం ముడుచుకుని.
“అనుమానంగా వుంటే నాతోపాటు మీరు చెంబు పుచ్చుకు రండి. లేదా ఇంట్లో పాయిఖానా చేయించండి. అంతేగాని నన్ను అనుమానిస్తే మరి భరించను” అంది కోపంగా సీత. చెంబు పట్టుకుని వీధిలోకి వెళ్ళిపోయింది.
‘ఇవ్వాల కూడా వెళ్ళి చూసి రానా?” అంటూ రాజు తల్లి ఎదటికి వచ్చి నిలబడ్డాడు.
“వెళ్ళు” అంది తల్లి.
సీత రెడ్డి గారి దొడ్డి దగ్గరకు వచ్చాకా ఒకసారి వెనక్కి, ముందు కూ చూసింది. రాజు తన చూపుకి అందకుండా ఓ ఇంటి క్రీనీడలో నక్కి
నిలబడ్డాడు. రోడ్లో జనం ఎవరూ లేరని నిశ్చయించుకోగానే సీత గబుక్కున రెండడుగులు పక్కకి వేసి రెడ్డి గారి దొడ్డిలోకి దూరిపోయింది. రాజు గబగబా ఆ దొడ్డి వద్దకొచ్చి లోపల తొంగి చూశాడు.
పాకకి ఓ లైటు తగిలించుంది . మిణుకు మిణుకుమని వెలుగుతోంది. ఆ మగ వాడెవరో రాజుకి అర్థం కాలేదు.
“లైటు తీసెయ్య గూడదూ?” అంటోంది సీత.
అవతల మనిషి ఆ విషయం పట్టించుకున్నట్టు లేదు.
మిగిలినది …….తరువాయి భాగంలో.