“రోజూ ఇలా రావటానికి వీలవ్వదు” అని మాట్లాడుతూ సీత “అబ్బా” అని మూలిగింది. ఆ మగవాడెవ్వరో ఆమెని పాకలోకి రావడం ఆల స్యం వాడుకోవడం ప్రారంభించేడని అర్ధమయ్యింది రాజుకి. లాంతరు ఒత్తి బాగా తగ్గించి వుండటం వల్ల వెలుతురు ఎటూ పడడం లేదు.
సీత ఎవడిక్రిందో పడి నలుగుతోందని మాత్రం రాజుకి తెలుసు. ఎవడై ఉంటాడతను? వదినకు అతనికి జోడీ ఎలా కుదిరింది? రాజు ఒక ప్రక్క ఆలోచిస్తూనే మరోపక్క వారిద్దరి మధ్య ఏర్పడుతున్న సబ్దాన్ని చెవులు రిక్కించి వింటున్నాడు. ఆ పురుషుడి ప్రతీ కదలికకు సీత పరవసించి పోతున్నట్టు మూల్గుతోంది. రాజుకి శరీరమంతా చెమటలు పట్ట సాగింది.
చీకటి. అయినా అంతంత శబ్దం కావడంవల్ల ఏది ఎక్కడ తగలటం వల్ల అంత శబ్ద మౌతోందో ఊహించుకుంటూ నిలబడ్డాడు రాజు. సీత గట్టిగా మూలుగుతోంది.
“ఊ ఇంకా ” అతణ్ణి ఉత్సాహ పరుస్తోంది.
‘వదినా, నీ మరిదిని , నేనిక్కడ ఉన్నాను” అని ఏడ్వాలని పించింది. రాజుకి. కాసేపటికి సీత కొంగు దులుపుకును లేచినిలబడినట్టు లీలగా కనిపించింది. రాజు చూస్తూండగానే ఆమెను వాడుకున్న మనిషి గుడ్డి లాంతరు చేత బట్టుకుని దొడ్డి గోడకేసి వెళ్ళిపోయాడు.
సీత చెంబుతో రోడ్ మీదకు దారి తీసింది. చెంబు నిండా ఉన్న నీళ్ళు రోడ్ మీద బోసి ఇంటికి బయలు దేరింది. రాజు ఆమె పడుకున్న చోటుకి చీకట్లో వెళ్ళి నేలను తడిమి చూశాదు. గడ్డి, పరుపులా అణిగి పోయి ఉంది. ఫలానా చోట వదిన పిరుదులు గడ్డిపై నగ్నంగా అని ఉంటాయన్న చోట ఆత్రంగా చేతిని వేశాడు. అయినా అతని మనస్సులో ఆత్రం తగ్గటం లేదు. ఆమెను దక్కించుకున్న వాడెందుకలా రోడ్ వెంట రాకుండా గోడ దూకి పక్క దారుల వెంట పోయాడు?
రాజు ఇంటికి తిరిగి వచ్చేసరికి సీత బాత్ రూం లో కూర్చుని నీళ్ళు వలకబోసుకుంటూంది. ఆమె బయటకు వస్తూ చీరెను తొడల దగ్గర అద్దుకుంటూ తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది. రాజు బాత్ రూంలోకి చొరబడ్డాడు. కాళ్ళకి తడి తగులుతోంది. అయినా తనివిదీరక తన గదిలోకి పరుగు తీసి టార్చి లైట్ తెచ్చి నేలను పరిశీలించి చూశాడు. క్రిందటి రోజులాగానే సీత నేల మీద పూర్తిగా నీళ్ళు కొట్టలేదు. ఎక్కడిది అక్కడ నిలిచి పోయి ఉంది.
రాజులో ఏదో తమకం బయలుదేరింది. ఆ తడిలోకి వెళ్ళి కాసేపు అవ్యక్తమైన అనుభూతికి నవ్వసాగాడు. వదినను అనుభవిస్తున్న వాడు అదృష్టవంతుడుగా కనిపించసాగాదు. ఎలగైనా మరునాడు అతణ్ణి గురించి తెలుసుకోవాలని పించిందతనికి.
సీత దొడ్డి కి బయలుదేరటానికి ముందుగానే బయట నిఘా వేసాడు. సరిగ్గా ఎని మిదయ్యా సరికి సీత చెంబు పట్టుకుని రావటం, రెడ్డి గారి గొడ్ల పాక
వైపు బయలుదేరటం జరిగాయి. ఆ చీకట్లో రాజు కూడా వెళ్ళాడు పాకలోకి.
కొంచెం దూరంలో సీత ఒక మనిషికి ఎదురుగా నిలబడి ఉంది. పాక స్తంభానికి లైటు వేలాడుతోంది. అయితే ఆ గుడ్డి వెలుతురులో ఆ మగాడెవరో రాజుకి కనిపించటం లేదు.
“లైటు పూర్తిగా తీసెయ్యండి” అంటోంది సీత నవ్వుతూ.
“ఉష్ ” అంటూ అతడు భుజాలు పట్టుకుని ఆమెని మీదకు లాక్కున్ని ముద్దాడసాగాడు. తర్వాత ఇద్దరూ క్రిందకు వొరిగిపోయారు. పని అయ్యా క అత గాడు మొంది గోడ దూకి వెనక దారి గుండా తప్పుకుంటాడని రాజుకి ముందే తెలుసు గనుక పాకలోంచి వెనక్కి వెళ్ళి నిలబడ్డాడు.
పావుగంటలోపల పని ముగిసినట్టుంది. అతడు గుడ్డిగా వెలుగుతున్న లాంతరు పట్టుకుని గోడ దూకాడు. అదురుకి లాంతరు ఆరిపోయింది. రాజుకి మళ్ళీ చూసే అవకాశం పోయింది. అంతలో అతడు సైకిల్ వేసుకుని వెళుతున్న శబ్ద మయ్యింది. కాబట్టి వదినను అనుభ వించటానికి ఎవరో ఎక్కడినించో వస్తున్నారని రూఢి పరచుకున్నాడు రాజు. మొండి గోడ దగ్గర సైకిల్ ఆనించి ఉండటం రాజు చీకట్లో చూడలేదు.
మరునాడు తానో సైకిల్ వేసుకుని అతడిని వెంబడించేందుకు సిద్ధంగా ఉన్నాడు. ఆ మనిషి గోడ దూకి బయలుదేరగానే అతడి వెనక సైకిల్ వేసుకుని బయలుదేరాడు. తమది కరంటు ఉన్న ఊరు కాదు. ఊరు దాటాకా అతగాడు లైటు వొత్తి పెద్దది చేయ్యటం చూశాడు రాజు. అతని
ఆశ్చర్యానికి అంతు లేదు. ఆ వెలుతురురులో కనిపించింది తన అన్నయ్య ४३!.
20 కిలో మీటర్ల దూరంలో ఉద్యొగం చేస్తున్నాడు రవి. తనకి వొంటకి వార్పుకి సహాయంగా ఉండాలని అమ్మ వదినను అన్నయ్యతో పంపటాని కి ఒప్పుకోలేదు. అలా అని ఆ యువ ప్రాణాలు ఎలా నిలబడి ఉంటాయి? రోజూ రానూ పోనూ 40 కిలో మీటర్లు సైకిల్ తొక్కుతున్నాడు అన్నయ్య వదిన కోసం…ఇది గ్రహించే సరికి వదిన గురించి తానెంత నీచాతి నీచం గ ఆలోచించానని విచారించాడు రాజు.
ఇంటికి తిరిగి వచ్చేసరికి తల్లి గదిలో ఏవో మాటలు వినిపించసాగాయి.
“లైటు తీసెయ్యగూడదూ?”
రాజు కిటికిలోంచి తొంగి చూశాడు. అతడి కాళ్ళ క్రింద భూమి కదిలి పోతున్స్టయ్యింది. అది తల్లి గది !!
ఆమెను గోడకు తగిలించిన లైటు క్రింద ప్రక్కింటి పరంధామయ్య వొల్లో కూర్చోబెట్టుకుని నానారకాలుగా నలిపేస్తున్నాడు. రాజు భుజం మీద ఎవరిదో చెయ్యి పడేసరికి అదిరిపడి వెనక్కి తిరిగి చూశాడు… వదిన.
“పద మరిది! పెద్ద వాళ్ళకి బుద్ధి లేకపోయాక మన తరాలు ఇలాగే తగలబడతాయి. నీకు డ్రాయర్లు ఎందుకు పాడై పోతున్నాయో అనుకున్నాను. నీవు చిన్న వాడివి. అటువటి దృశ్యాలు చూడగూడదు” అంటూ రాజుని గదిలోకి తోసి బయట గొళ్లెం పెట్టి తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది. అయి పోయింది.
Nice