అది ఎందుకో తెలియదు..అసలు లేవలేదు…2ఇంచ్ లు కన్నా ఎక్కువ లేదు మళ్ళీ.దానిని లాగుతూ సాగదీస్తూ మళ్ళీ తానే…”ఏంటి..ఏమి మాట్లాడరు…”అని అంటుండగా నేను కొంచెం కిందకి జరిగి సళ్ళు చీకుతున్న…కొంచం పాలు వచ్చినై నా నోట్లోకి….అవి కాసేపు తాగి మళ్ళీ రెండో సన్ను వైపు వెళుతుంటే రమ్య వెనక్కి జరిగి “అవి ఉంచండి….ఈ నైట్ బాబు కి ఇస్తా ఊరు వెళ్ళగానే….”అంటూ నన్ను భుజం పట్టుకుని వెనక్కి తెప్పి షవర్ ఓం చేసింది.అలా ఇద్దరం స్నానం చేసి బయట బెడ్ రూమ్ కి రాగానే టవల్ తో తుడుచుకుంటుండగా రమ్య నా మడ్డ వైపు చూసి కొంచం కోపం గా “ఏంటి ఇంకా అది అలానే చిన్నగా ఉంది…ఏమి అయిన్ది…ఏదైనా టెన్షన్ లో ఉన్నారా”అని అడిగింది తాను తలా తుడుచుకుంటూ…నేను “అదేం లేదు…అంతా ఒకే….
విద్య కి చెప్ప టికెట్ చేయమని…నేను కూడా వస్తా…ఎల్లుండి తిరిగి వచ్చేద్దాం…”అని అనగానే రమ్య హ్యాపీ గా టవల్ బెడ్ మీద పడేసి నన్ను వాటేసుకుని “అవునా….థాంక్యూ విజయ్….”అని నా బుగ్గలమీద ముద్దు పెట్టి బెడ్ మీద పనుకుంది…. నేను పక్కనే కూర్చుని ఫోన్ తీసి విద్య కి కాల్ చేయగానే ఫోన్ రింగ్ అవుతుండగానే రమ్య నా చేయి పట్టుకుని నన్ను తన పైకి లాక్కుని పొట్ట మీద నా తల పెట్టుకుని ఉంది…విద్య ని టీసీజేట్స్ గురుంచి అడుగుతుండగా రమ్య పైకి చూస్తూ నా జుట్టు నిమురుతూ ఉంది…ఫోన్ పెట్టేసి నేను వెంటనే రమ్య పొట్ట మీద కి తలా తెప్పి బొడ్డు పక్కన పళ్ళతో గట్టిగా పట్టుకుని కోరుకుటుంటే రమ్య కోపం గా నా తల మీద కొట్టి “ఏయ్… మచ్చలు పెట్టకు….
రేపు చీర కట్టుకోవాలి….ఎవరైనా గమనిస్తే బాగుండదు…”అంటూ రెండు చేతులతో నా తల పట్టుకుని తన సల్ల మీదకి లాక్కుని గట్టిగా అదేం పెట్టి పట్టుకుని పనుకుంది…అలా కాసేపు ఇద్దరం ఏమి మాట్లాడుకోలేదు….పాలు అయిపోతాయి అని నన్ను సళ్ళు కూడా చీకనివ్వలేదు రమ్య….అలా ఒక 5 నిమిషాలు యవ్వరం మాట్లాడుకోకుండా పనుకున్నాము.
కాసేపటికి రమ్య నే “ఏమండీ….అజయ్ పెళ్లి అయి వన్ ఇయర్ అవుతుంది కదా…ఎందుకు ఇంకా విద్య అలానే ఉంది?” అని అన్నది…నాకు ఒక్కసారిగా కొంచం ఆశ్చర్యం వేసింది…సడన్ గా రమ్య కి ఏంటి వాళ్ళ విషయం కావలసి వచ్చింది అని….”మ్మ్..విద్య నే పోస్ట్ పోన్ చేస్తున్నట్లుంది రమ్య…వీడు ఇంకా బిజినెస్ లో సెట్ అవలేదు కదా….”అని అన్నాను….రమ్య వు కొట్టి ఊరుకుంది…కచ్చితం గా ఎదో ఆలోచన మనసులో ఉంది రమ్య కి అని నాకు అర్థం అయిన్ది…రమ్య పొట్ట మీద తలపెట్టి వెనక్కి తిరిగి పనుకున్న నేను మళ్ళీ రమ్య వైపు తిరిగి తన కళ్ళలోకి చూస్తూ “ఏంటి విషయం….
”అని అడిగా…రమ్య నవ్వుతూ ఎం లేదు అని తలా ఊపి నా జుట్టు నిమురుతూ ఉంది….ఇంతలో బయట ఉన్న రమ్య మొబైల్ రింగ్ అవుతూ ఉంది….నన్ను భుజం మీద కొట్టి “కొంచం ఆ ఫోన్ అందుకోండి…”అని అన్నది..నేను లేచి బయటకి వచ్చి రమ్య ఫోన్ తీసుకుని లోపలకి వచ…అది రింగ్ అవుతూనే ఉంది…నేను ఫోన్ ని రమ్య చేతికి అందిస్తూ స్క్రీన్ వైపు చూస్తే స్క్రీన్ మీద మురళి రమ్య కలిసి సెల్ఫీ దిగి ఉంది…కచ్చితం గా అది చాలా రోజులకృతం సెల్ఫీ నే…ఎందుకంటే అందులో రమ్య కొంచం సన్నగా ఉంది….
చాలా దగ్గరగా ఇద్దరి మొహాలు ఆనించి ఫోటో దిగారు…రమ్య కి ఇస్తున్న ఫోన్ మళ్ళీ వెనక్కి తీసుకుని స్క్రీన్ వైపు చూసి మళ్ళీ రమ్య కి చూపించి “ఏంటిది”అని కొంచం కోపం గా అడిగా…రమ్య కూడా అప్పటివరకు నార్మల్ గా ఉన్నది కోపం గా మొహం పెట్టి నా చేతిలో ఫోన్ లాక్కుని “ఇటివ్వు…. ప్రతి చిన్న విషయం సీరియస్ గా తీసుకోకు…నాకు.చిరాకు…”అని ఫోన్ లాక్కుని మళ్ళీ వెనక్కి పనుకుని లిఫ్ట్ చేసింది…
“హ..మురళి…చెప్పు రా….” అని మొదలు పెట్టి మాట్లాడుతూ ఉంది..నేను కొంచెం బాధ గా తన పక్కనే కూర్చుని వీపు తన వైపు పెట్ట…నేను కోపం గా ఉన్న అని రమ్య గమనిముచినట్లు ఉంది…ఫోన్ మాట్లాడుతూ నా భుజం పట్టుకుని తన వైపు లాక్కుంది.. నేను వెంటనే కంచం చిరాకుగా తన చెయ్ విదిలించగానే రమ్య ఫోన్ లో “మురళి …నేను ఒక్క రెండు నిమిషాలలో చేస్తా….ప్లీస్..ప్లీస్ డార్లింగ్…. వేళ్ళు…బయటకి వెళ్లి ఏదైనా స్నాక్స్ తిను ర…అలా వుండకు…ప్లీస్….బై…ఫోన్ దగ్గెరే ఉంచుకో..మళ్ళీ చేస్తా”అని అంటూ లేచి నా వెనక కూర్చుని ఫోన్ పక్కన పెట్టేసి మళ్ళీ నా భుజం చుట్టూ రెండు చేతులు వేసి సళ్ళని నా వీపుకి రుద్దుతూ వెనక నుండి నా చెవి మెల్లగా కొరుకుతూ “మ్మ్మ్…నా బంగారం…కోపం వచ్చిందా…..
ఇటు చూడు” అంటూ నా గడ్డం పట్టుకుని తలా తన వైపు తిప్పుకుని బుగ్గ మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టింది…నేను వెంటనే రమ్య ని వేదిలించి లేచి నుంచుని “మురళి గాడితో ఏంటి నీకు…ఒక్కసారి కలుస్తా అన్నావ్ అని ఒప్పుకున్న..ఇలా వాడికి పిచ్చి అయిపోతావ్ అని అనుకోలేదు…ఇక మీదట వాడిని దూరం గా పెట్టు…”అని నేను అరుస్తుండగానే రమ్య లేచి కూర్చుని “ఏంటి మీరు….నా ఇష్టం అని మీరే చెప్పారు కదా….ఇప్పుడేంటి….వాడిని నేనేమి పెళ్లి చేసుకోవడం లేదు కదా…..ఏంటి ప్రాబ్లెమ్ మీకు…నాకు వాడు కావాలి…అంతే….
మీరే నిర్ణఎంచుకోండి….”అని కోపం.గా లేచి టవల్ కట్టుకుని బయటకి వెళ్తూ డోర్ దగ్గెరే వెనక్కి తిరిగి “మిమ్మల్ని వదిలి నేను బ్రతకలెను….వాడిని వదులుకుని నేను సుకం గా ఉండలేను…నేను మీతో కలిసి బ్రతుకుత..కానీ సుకం గా బ్రతకాలంటే నాకు వాడు కూడా కావాలి….అలా అయితేనే నాతో మాట్లాడండి…లేదా మీ భార్య గా ఉంటా…మీకు వండి పెడతా….మీకు మూడ్ వచ్చినప్పుడు మీతో పనుకుంటా… అంత వరకే..నాతో మీరు మాట్లాడొద్దు…నేను మీతో మాట్లాడను….” అని కోపం గా తలుపు వేసి బయట సోఫా లో కూర్చుని ఉండిపోయిన్ది…ఎప్పుడు నేనె ప్రాణం గా అనుకునే రమ్య ఇలా మాట్లాడేసరికి నేను తట్టుకోలేకపోయా..
సారి చెపుదాం అని వెంటనే అనిపించింది…కానీ ఇపౌడు తగ్గితే నా బ్రతుకు కుక్క బ్రతుకు అవుతుంది అని నేను కూడా మాట్లాడకుండా అలానే ఉండిపోయా….ఒక 10 నిమిషాల తర్వాత మెల్లగా లేచి డోర్ తీసి చూస్తే రమ్య సోఫా లో కూర్చుని ఆలోచిస్తూ ఉంది నా వైపు చాలా కోపం గా చూసింది.నేను అదేమి పట్టించుకోకుండా తన పక్కకి వెళ్లి నా లాప్టాప్ బాగ్ తీసుకుని
లోపలకి వచ్చి మళ్ళీ తలుపు వేసా.ఇంకో పది నిమిషాలకి బయట నా ఫోన్ రింగ్ అయిన్ది….నేను వెళ్లి తీసుకుందాం అని తలుపు తీయగానే అప్పటికే రమ్య ఆన్సర్ చేసి మాట్లాడి లేచి నా పక్కాగా లోపలకి వెళ్లి సైలెంట్ గా రెడి అవుతుంది…నేను వెనకే వచ్చి ఫోన్ తీసుకుని చూస్తే రాత్రి 8 కి ఫ్లైట్ బుక్ చేసి మెసాజ్ వచ్చింది….