వాడు నా కోపం చూసి కొంచం భయపడినట్లు వున్నాడు….అందుకే ఏమి చెప్పకుండా నీళ్లు నములుతూ నా వైపు చూస్తూ అలానే వుండగానే రమ్య వాడివైపు చూసి “సరే…..తర్వాత చెపుదువు లే….నువ్ మనీ అయితే తీసుకోవు కదా…..ఎం కావాలో అడుగు …నేను చేయగలిగి ది అయితే కచ్చితం గా చేస్తా….”అంటూ టిఫిన్ చేస్తూ ఉంది….నేను కూడా ఏమి మాట్లాడలేదు…అప్పటికే టైం 10 దాటడం వలన నేను త్వరగా టిఫిన్ చేసి హాండ్ వాష్ చేసుకుని లాప్టాప్ ఓపెన్ చేస…చాలా మెయిల్స్ వచ్చినై నాకు….అవి చూస్తూ వ్వుండగా రమ్య కూడా టిఫిన్ కంప్లీట్ చేసి రూమ్ బాయ్ కి అమౌంట్ ఇచ్చి నగ్నం గానే వాడి ఏదురుగా నడుస్తూ తన బట్టలు తీసి ఇచ్చి “ఇదిగో….
ఇవి వాష్ చేయంచి ఐరన్ చేయంచి సాయంత్రానికి తీసుకురా…..”అని చెప్పింది…..వాడు వెంటనే “సరే మేడం….. నాకు కావలిసిన సహాయం కూడా నేను సాయంత్రమే చెపుతా”అంటూ బట్టలు తీసుకుని వెళ్తుంటే రమ్య వాడిని ఆపి ఫోన్ తీసుకుని నగ్నం గా నడుచుకుంటూ వాడి దగ్గరకి వెళ్ళింది…”నీ పేరు…ఫోన్ నెంబర్ చెప్పు” అని రమ్య అడగగానే వాడి పెరు వెంకటేష్ అని వాడి ఫోన్ నెంబర్ చెప్పాడు…వెంటనే రమ్య ఫోన్ నెంబర్ సేవ్ చేసుకుంటూ “సాయంత్రం వరకు ఏది అవసరం అయిన నేను నీకే ఫోన్ చేస్తా… ఎందుకంటే నాదగ్గెర ఇక వేరే బట్టలు లేవు….సరేనా…..”అని చెప్పగానే వాడు సరే అని బయటకి వెళ్ళిపోఆడు….
రమ్య డోర్ లాక్ వేసి బెడ్ రూమ్ కి వస్తుంటే నేను లాప్టాప్ చూస్తూ “ఎందుకే…వాడికి నువ్ ఈరోజంత బట్టలు లేకుండ ఉంటాను అని సిగ్నల్ ఇస్తావ్….మడ్డ లేపుకుని వస్తాడు చూడు…..ఏదొక టైం లో”అని అనగానే రమ్య నవ్వుతూ ఒక్కసారిగా బోర్లా పనుకుని ఉన్న నామీద పడుకుని నా భుజం కొరుకుతూ “వస్తే రానివ్వండి….నాకేం భయం లేదు…
మీరు వు దంగా నాకేంటి భయం….అయినా మీరు బయట ఉందీ మరీ నన్ను వేరే వాళ్ళతో పనుకోపెడుతున్నారుగా…..
ఇక నాకేంటి భయం”అంటూ కొంచం కోపం గా నా జుట్టు పట్టుకుని తలా పైకి లేపి నా మొహం ని వెనకనుండి తన వైపు తిప్పుకుని బుగ్గ మీద కొరుకుతూ అన్నది….నేను నొప్పితో గట్టిగా అరిచి “వడలవే…..నొప్పి…అయిన నాకేమి…నీ పుకె మంట పుట్టి ఏడుస్తావ్….నాకు నువ్ వందమంది తో పనుకున్న పర్లేదు…నువ్ సుకం గా ఉండాలి…నా భార్య గా వు డాలి…అది చాలు”అని అణా…..రమ్య మళ్ళీ వెంటనే అప్పుడే వదిలిన నా జుట్టుని మళ్ళీ గట్టిగా లాగుతూ నా చెవు దగ్గరకి వచ్చి “మరి…ఆ వంద మందిలో మురళి వు డకూడదా…..అలా వాడిని చూడగానే నేను చెప్పేది వినకుండా అలా వచేస్తావా”అని కోపం గా అనగానే నేను కొంచెం ఆలోచనలో పడిపోయా…..
కాసేపటి తర్వాత నేన మళ్ళీ “సరే…ని ఇష్టం..కానీ ఏది చేసినా నాకు చెప్పి చెయ్ చాలు….మనింట్లో మాత్రం అసలు వద్దు….ఆ బెడ్ మీద నువ్వు….నేను మాత్రమే….ఇంకెవరు ఉన్న నేను తట్టుకోలేను”అని అన్న….. రమ్య నా మీద నుండి పక్కకి దొర్లి పనుకుని నా కళ్ళలోకి చూస్తూ “మహా ప్రభో…..అసలు నాకు నువ్వు తప్ప వేరే వద్దనే వద్దు…ఇక చాలు…..మంచితనం కి అయినా ఒక హద్దు ఉంటుంది…మీరు మరీ ఇంత మంచివారు అని నేను అసలు అనుకోలేదు…దానిని నేను ఇలా వాడుకోవడం ఇష్టం లేదు….నన్ను ఎప్పటికీ మీ భార్య లాగానే వుఅందనివ్వండి…..”అంటూ లేచి పక్కనే ఉన్న టవల్ చుట్టుకుని ఫోన్ తీసుకుని బేడ్ మీద కూర్చుంటూ “ఏ జన్మలో చేసిన పుణ్యమో….
మీరు నాకు భర్త గా దొరికారు….మీరు కూడా అందరి లాంటి మగవారు అయితే నేను అసలు బ్రతకలెను…”అంటూ నా వైపు చూసి మాట్లాడటం ఆపింది…నేను లాప్టాప్ వైపు చూస్తూ తన మాటలు ఆగిపోయిసరికి తన వైపు చూడగానే రమ్య అప్పుడే ఫోన్ చెవి దగ్గర పెట్టుకుంటూ నా వైపు చూస్తూ ఉంది….
ట్అణా కళ్ళనిండా నీళ్లు ఉన్నాయి…నేను అవి చూసి అసలు తట్టుకోలేకపోయా…రమ్య కి కూడా తెలుసు…తన కళ్ళలో నీళ్ళు చూడటం నాకు ఇష్టం వు డదు అని…మా పెళ్ళైన మొదటి ఏడాది తన దగ్గర నేను మాట తీసుకున్న…ఎప్పుడు కూడా అసలు రమ్య ఎడవకూడదు అని…నా కళ్ళలో ఫీలింగ్ చూసి రమ్య వెంటనే కళ్ళు తుడుచుకుని “ఏమి లేదు లే…నేను ఏడవటం లేదు…నువ్ బాధ పడకు…..”అంటూ ఒక చేత్తో నా తలని నిమురుతూ వు డగానే నేను అలానే పక్కకి దొర్లి వెళ్లి రమ్య వల్లో తలా పెట్టి పనుకున్న…..
ఇంతలో అవతల ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయగానే రమ్య “అమ్మ…..ఎం చేస్తున్నారు…. బాబు లేచాడ….?”అని అడుగుతూ ఉంది…తన చేత్తో నా జుట్టుని నిమురుతూ వుంటే నేను తన చేతిని తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకుని అలానే నా గు దెలమీద పెట్టుకుని వాటేసుకుని పనుకున్న….కాసేపు రమ్య వాళ్ళ అమ్మతో మాట్లాడి ఫోన్ పెట్టేసి అలానే వెనక్కి వాలి పనుకుని నన్ను కూడా పైకి రమ్మని చెప్పింది…. నేను లేచి బట్టలు సరిచేసుకుంటు “నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళాలి…..చాలా పనులు పెడింగ్ ఉన్నాయి…..నువ్ రెస్ట్ తీసుకో”అని అనగానే రమ్య కొంచం విసుగుగా “సరే…మీ ఇష్టం…వీలైనంత త్వరగా రండి సయంత్రం…..
నేను వెంకటేష్ తో లంచ్ తెపోయించుకుంటా….మీరు కూడా బయట తేనెయ్యండి”అంటూ బెడ్ మధ్య లోకి జరిగి దుప్పటి కప్పుకుని పనుకుండిపోయిన్ది…బాగా అలిసిపోవటం వలన రమ్య నేను రెడి అయ్యేలోపాల పనుకుని నిద్ర పోయిన్ది….నేను వెళుతూ వెళుతూ రమ్య పెదాలమీద ….సళ్ళ మధ్య లో ముద్దు పెట్టుకుని బయట లాక్ వేసి కిందకి వచ్చేసా….కింద రిసెప్షన్ లో మనజర్ వున్నాడు..
చుట్టూ చూసాను ఒకసారి….వెంకటేష్ కనపడలేదు….ఇంతలో మేనేజర్ నా దగ్గరకి వచ్చి “సర్…..ఏమైనా కావాలా”అని అడగగానే నేను “రూమ్ బాయ్ వెంకటేష్ కి ఈ కీ ఇవ్వండి….నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళాలి…టైం అవుతూ ది….మాధ్యానం మా వైఫ్ కి లంచ్ పంపండి….తాను లోపలే వున్నారు”అని చెప్పి ఆఫీస్ కి బయలుదేరి వచ్చేసా….
ఆఫీస్ కి వెళ్ళేసరికి టైం 11 అయినది… నన్ను చూడగానే విద్య నా కేబిన్ కి వచ్చి “గుడ్ మార్నింగ్ సర్….బిలియటెడ్ హ్యాపీ బర్త్డే….”అని చెప్పి నా టేబుల్ మీద లాప్టాప్ ఓపెన్ చేస్తూ ఏమి జరగనట్లు బిహేవ్ చేస్తూ ఉంది….నేను కూడా నేను చేసిన వెధవ పని గుర్తు చేసుకోకు డా నవ్వి థాంక్యూ చెప్పి నా పని నేను చేసుకుంటూ ఉన్న….ఎప్పుడో మధ్యాహ్నం 2 గంటలకి విద్య వచ్చి గుర్తు చేస్తే గాని నాకు లంచ్ టైం అయినది అని తెలియలేదు…వెంటనే ఆఫీస్ బాయ్ ని పిలిచి ఆర్డర్ చెప్పి రమ్య కి కాల్ చేస ఏమన్న తిన్నదేమో కనుక్కుందాం అని….
ఫోన్ చాలా సేపు రింగ్ అయిన తర్వాత రమ్య లిఫ్ట్ చేసింది “హలో…… హ్హ్….ఆహ్హ్…..హ్….హ్ హ్ హ్…..హ్”అంటూ నకు వినపడగానే నేను ఒక్కసారిగా కంగారు పడిపోయా…..ఇంతలో వెంటనే రమ్య “హలో…..వి జయ్….హ్ హ్ హ్…..స్ హ్…..వెంకటేష్ లంచ్ తెచ్చాడు లే…..కంగారు పడకు…… హ్ హ్…ఇక్కడే హ్ హ్ స్ ఉన్న హ్హ్ హ్ డు…..”అని అనగానే నేను కొన్చమ్ రిలాక్స్ అయ్యా……”హ్ హ్ వెంకటేష్….హ్.హ్… అలాగే…హ్ హ్…. హమ్మ….. హమ్మ …… హ్ స్…చాలు…..చాలు ర…..హ్ హ్ …” అని అంటూ నాకు వినపడింది….. ఒక్క నిమిషం వరకు రమ్య గట్టిగా ఊపిరి తీసుకోవటం నాకు తెలుస్తుంది…. తర్వాత రమ్య వెంకటేష్ తో “వెళ్లి కడుక్కోర….మొహం నిండా చూడు ఎలా వుందో చూడు…..హమ్మ…నోటితోనే స్వర్గం చూపిస్తున్నావ్……”అని అంటూ ఫోన్ తీసుకొని “హలో …విజయ్…..లంచ్ ఏమైనా తెప్పించుకున్నావా…..” అని అడిగింది….