మాలతి టీచర్ – భాగం 14

ఎడమ రొమ్మును వీలయింత నోట్లోకి కుక్కుకొని, పొదుగు నుండి పాలను పీల్చి పిప్పిచేస్తున్నాడు.
వక్షోజాలు, ముచ్చికల మధనంలో ఇంతా హాయీ, ఇంత సుఖము ఉంటుందని…..
మగవాడి పెదవులకు, నాలికకు ఇంతటి తుంటరితనమూ,కొంటెతనమూ ఉంటుందని……
ఈ క్షణం దాకా నాకు తెలియదు…
ఇది వర్షం కురిసిన రాత్రికాదు………నాపాలిట అమృతం కురిసిన రాత్రి.
తన చేష్టలు ఆపే శక్తి,నా నుండి, నా సమ్మతంతోనే తాను పీల్చేశాడు.
ఒక చెయ్యి తన వీపు నిమురుతూ,జుత్తు నిమురుతున్న ఇంకొక చెయ్యి, గట్టిగా జుత్తుపట్టుకుని నా వైపుకు నొక్కుతోంది.
తన శ్వాస, ……………
నా గుండే వేగం పెరిగాయి.
తనివితీరని శివ, పాలు చీకుతూ, నన్ను మెల్లగా వెల్లకిలా పడుకునేలా త్రోశాడు……
తన చర్యను ప్రతిఘటించకుండా, నేను వెల్లకిల పడుకున్నాను…….అలా పడుకుంటున్నప్పుడు,బిగి తగ్గని నా చనుకట్టు ఒక్కసారిగా అటూఇటూ ఊగింది.
మందు మత్తులో ఉన్నట్టు నటిస్తున్న నా నాటకానికి తెర దించ తలచాను…. ఇంకా సాగిస్తే….అది నటన అని తనకు తెలిసిపోతుంది.నాకు తెలియకుండానే ఆవేశంలో, తనను ముద్దుపెట్టుకోవడం……తన పెదవిని కొరకడం……..తన తలను నా ఎదకు హత్తుకోవడం……ఇంత జరిగాక, ఇక నటన అనవసరము.
కొంచంసేపు పాలముంతలతో ఆడుకున్న శివ మెల్లగా నా మొహం లో మొహంపెట్టి, మూసుకున్న కంటి రెప్పలను ముద్దాడి,నా పెదవులను మెత్తగా కొరికి….
కోరికతో కంపిస్తున్న నా పెదవులను రెండు వ్రేళ్ళతో కవ్వి పట్టుకుని, తన పెదవులు నిండా ఉమ్ము తెచ్చుకుని…ఆ ఉమ్ముతో పెదవులపై ముద్ర వేశాడు.
” సుధా…..హవ్…డూ…యూ…ఫీల్…నౌ…? ఆర్…యూ…ఓకే…డియర్…?( గుసగుసగా అడిగాడు.)
ఏమి బదులు ఇవ్వను…..????
ఈ సమయలో మాటాడితే, ఆ వాడి….వేగం….తగ్గుతాయేమో…
అందుకే సమాధానం చెప్పలేదు.ముఖమంతా, ఆనందపు ఛాయలు పులుముకున్నాయి, తన అధరాలను, నా అధరాలతో రాస్తూ, కొంటెగా,
” ఆర్…యూ….హాపీ…డియర్ ”
జీవితంలో ఈ కేళి నాకు క్రొత్తకాకపోయినఫ్పటికీ, ఎన్ని సార్లో ఆయనతో చేసుకున్నప్పటికీ,ఇప్పటి ఈ అనుభవం నాకు చాలా వత్యాసంగా ఉంది. సంభందమేలేని….కొద్దిపాటి పరిచయమున్న ఒక పరాయిమగాడితో……
మనస్సు నేడు ఈ సుఖం మీదే ఎందుకో ఎక్కువ మొగ్గ చూపుతోంది.నా మనఃస్థితి నాకే ఆశ్చర్యంగా ఉంది.ఇంతవరకు నా భర్త తప్ప, నన్ను ఎవరైనా ఎగాదిగా చూసినా, నచ్చని నాకు,ఇతనికి కొంచం కొంచగా,……… కాదు పూర్తిగా అర్పించుకోడానికి దేహం ఎందుకు తహతహలాడుతోంది…?
ఎందుకో నా కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి……
జీవితంలో ఇంత వరకూ ఇదంతా కోల్పోయినందుకా……..?
లేక….లక్ష్మణ రేఖ దాటుతున్నందుకా……?
” ఏమైంది సుధా…..?ఎందుకా, కంట నీరు……?
ఏమీ లేదన్నట్టు అడ్డంగా తల ఊపాను.
” సుధా……”
బదులు ఇవ్వకుండా, కొద్దిగా ముక్కు చీదాను.
” సారీ….సుధా…నేను…..నేను…..తప్పుగా…….ప్లీజ్…..సుధా..” జాలిగా అంటూ, నా తలను నిమిరాడు.
మౌనంగా ఉన్న నా ముఖాన్ని చూస్తూ, శివా కొద్దిగా వెనుకకు జరిగి మంచం కోడుకు ఆనుకొని, నా తలను తన గుండెలమీదకు లాక్కుని తల నిమురుతూ లాలించాడు.తన అనునయంలో ఒకపాటి తృప్తి పొందుతూ, కొద్దిగా తనకు దగ్గరగా జరిగాను.తల నిమురుతున్న శివ,బుగ్గలను నిమురుతూ, నా మొహాన్నితన వైపు త్రిప్పుకుని, ఆర్తిగా నా కళ్ళలోకి చూస్తూ,
” ప్లీజ్…సుధా….ఏదైనా మాట్లాడవా…..? సుధా…నేను చేసింది తప్పే……..అందుకు నన్ను తిట్టు….లేదా కొట్టు…కాని, కానీ ఇలా….మౌనంగా చిత్రవధ చెయ్యకు…..సుధా…..ప్లీజ్….నా మీద కోపమా….?”
బదులు ఇవ్వకుండా,, తన కళ్ళలోకి చూశాను.తన లాలన,సముదాయించే విదానం నాలో ఏదో అవుతూ, ధుఃఖం పొంగి,కన్నీరు ఎక్కునయ్యింది.
” సుధా, ప్లీజ్….డొంట్ కిల్ మీ లైక్ దిస్….”
అంటూ,తడుస్తున్న నా కనురెప్పలను చూసి బెంబేలు పడి,
” వద్దు సుధా…..దయచేసి ఏడవకు……నథింగ్ హాడ్ హాపెండ్…..ప్లీజ్”
నా కళ్ళను తుడుస్తున్న అతని మొహంలో, బాధ, ఆందోళనా కొట్టోచ్చినట్టు కనబడ్డాయి.ఈ ఆప్యాయతేనా, ఈ లాలననేనా నా జీవితంలో ఇప్పటిదాకా కనబడనిది….
ఎందుకో నాకు తెలియకుండానే కొద్దిగా తనకు దగ్గరగాజరిగాను.
నా చెంపలు తుడుస్తూ,తను ఎదో పరధ్యానంలో ఉన్నట్టు…………
” సారి సుధా, నేను తప్పు చేశాను……మన్నించు……చాలా కంట్రోల్ లోనే ఉన్నాను…..ఎందుకో, ఆగలేక పోయాను.”
గొణుగుతూ, తడిసిన కను రెప్పలను కొద్దిగా ఒంగి ముద్దాడాడు.ఆ స్పర్శకు తమకంతో నా చేతులు తన నడుము చుట్టు బిగుసుకున్నాయి.నా వ్రేళ్ళు తన వీపును గుచ్చుతున్నాయి.
నా చర్య,అపరాధాభావంతో కొట్టుమిట్టాడుతున్న తనను సేద తీర్చినట్టు అయ్యుంటుంది….
నా అంచనా కరక్టే…..
నా రెప్పలను ముద్దాడుతున్న తన పెదవులు, నా నుదురు చేరుకున్నాయి……తన వీపు మీద నా చేతి పట్టు కొద్దిగా బిగిసింది.ఈ అసందర్భ పరిణామానికి దిగాలుపడి,ఒడలిన తన మగతనం మళ్ళీ ఊపిరిపోసుకుంటూ,నా నడుముకు తగులుతోంది.
” సుధా….” గొంతు దీనంగా ఉంది.
కనురెప్పలు పైకెత్తి, తనను చూశాను.
” నన్ను మన్నించినట్టేనా……?”
మాటలతో చెప్పలేక, రెప్పలు మెత్తగా మూసి తెరిచాను.
” నాకు తెలుసు……నా సుధా, నన్ను మన్నిస్తుందని….ఎందుకంటే……..??అంటూ, నన్ను కొంటెగా చూశాడు.
కనుబొమ్మలతోనే ఎందుకన్నట్టు, ప్రశ్నించాను…..
” ” జరిగిన దానికి నేనొక్కడినే కారణం కాదు…………..” అంటూ, నా కళ్లలోకి గ్రుచ్చి గ్రుచ్చి చూశాడు.
ఆ చూపులు,
” ఇందుకు నువ్వు ఒక కారణమే ” నని చూచాయిగా చెబుతున్నట్టు అనిపించింది.
నేను దిగ్భ్రాంతితో తనను చూశాను.
తను నా బుగ్గలు నిమురుతూ,
” ఏంటిరా….? అలా చూస్తున్నావు……? వేరే ఎవరు కారణం అని ఆలోచిస్తున్నవా…..?
నేను తేరుకోకుండా, అలా చూస్తునే ఉన్నాను.
తను నా తల నిమురుతూ,నున్నటి నా భుజాన్ని మెత్తగా పాముతూ,మసాజ్ చేస్తూ,
” అవును సుధా…..జరిగినదానికి నేనో నువ్వో కారణం కాదు….”
తను చెబుతున్నది, నాకు ఒక్క ముక్కా అర్థం కాలేదు.
తన చెయ్యి కొంచం సాహసంతో,నా ముక్కును రాస్తూ, నా పెదవులపై చేరాయి.
” అమ్మగారికి అర్థం కాలేదా…..?”
కొద్దిసేపు స్థిమిత పడ్డ ప్రకంపణాలు,మళ్ళీ ఆరంభించగా, తన చాతిని ఉత్కంటతో,ఉద్రేకంతో బలసిన నా ఎద పొంగులతో హత్తుతూ,
” లేదు ” అన్నట్టు తల ఆడించాను.
” చెప్పనా…..”
ప్రారంభంలో ఉన్న సంకోచము, బిడియము,మాలో పటాపంచలు అయ్యాయి.
” మ్మ్….”