మరుసటి రోజునుంచీ నా పని అందరికన్నా ముందు ఉదయాన్నే నిద్ర లేవడం. లేచీ లేవగానే పరుగు పరుగున నా పనులన్ని ముగించుకుని డైనింగ్ టేబుల్ మీద తయారుగా వెట్టి ఉన్న టిఫిన్ తినేసి నా మోటార్‌ బైక్ మీద మా కాలేజ్ కి బయలుదేరడం.
ఇది మొదలుపెట్టి వారం వైనే అవుతుంది. ఎప్పుడూ మా మాటలతో గోలగోలగా ఉండే మా ఇంట్లో ఇప్పుడు అందరం స్శోబ్దంగా ఉంటున్నాము. ఎవ్వరూ ఎవ్వరితో మాట్లాడటం లేదు. నాకైతే ఈ నిశ్శబ్దం ప్రాణం తోడేస్తున్నట్లుంది. అటో ఇటో ఏదో ఒకటి విషయం తేలిపోతే బాగుంటుందని అనిపించసాగింది. ఇలా మరో వారం రోజులు గడిచాయి. అప్పటికి నేను కొద్దిగా సర్దుకున్నాను. కాలం ఎలాంటి గాయాన్నయినా మరపిస్తుంది అంటారు కదా!
నెమ్మదిగా గాడిలో పడ్డ నేను మా అమ్మ నాన్నలతో మామూలుగా ఉండటానికి ప్రయత్నించసాగాను. వాళ్ళిద్దరూ కూడా తప్పదన్నట్టుగా నాతో మాట్లాడుతున్నారు కానీ వాళ్ళ మొహంలో మాత్రం మునుపటి కళాకాంతులు లేవు.
మా కాలేజీ లో స్టూడెంట్ల హడావుడి ఇక వేరే చెప్పాలా ? అసలు ఆ వాతావరణమే నేను త్వరగా కోలుకోవడానికి
దోహదపడింది. సీతాకోకచిలుకల్లాంటి అమ్మాయిలు….వాళ్ళ కోసం పడిగాపులు పడుతూ వాళ్ళు కనపడగానే పళ్ళికిలించి వాళ్ళచేత ఛీ కొట్టించుకుని దిగాలుగా ముఖం వేలాడేసే హీరోలు…లెక్చరర్లు, వాళ్ళని ఏడిపించుకుని తినే స్టూడెంట్లు….ఏకాంతానికి ఎలాంటి భంగం కలగకూడదనుకుని కొద్దిగా దూరంగా చెట్ల కింద కూర్చుని, ఒకరిచేతులు మరొకరు పట్టుకుని కళ్లలోకి చూసుకుంటూ కళ్ళతోనే ఊసులాడుకునే అమర ప్రేమికులు…ఇలా కళకళలాడి పోయేది మా కాలేజ్ కాంపస్.
వాళ్ళని చూస్తుంటే మళ్ళీ నాకు అమ్మతో గడిపిన మధురక్షణాలు గుర్తుకు వచ్చి మనసంతా ఆదోలా అయిపోయేది. పోనుపోను నాకు నా గుండెల నిండుగా అమ్మే నిండిపోయింది. కళ్ళు మూసినా తెరిచినా కొంటెగా తన కింది పెదవిని మునిపంట కొరుకుతూ చిలిపిగా తన కళ్లతోనే నన్ను కవ్విస్తూ చేతులు చాచి నన్ను తనలో కరిగి పొమ్మని పిలుస్తున్న అమ్మ రూపం కనిపిస్తూ నన్ను పిచ్చివాడిని చేసింది. రాత్రుళ్ళు నాకు
నిద్ర దాదాపుగా కరువైంది. అన్నం కూడా ఇంతకు ముందులా కడుపునిండా తినలేకపోతున్నాను.
నా కళ్ళు లోపలికి అలా గుంటలు పడటం చూసి నా తోటి స్టూడెంట్స్ నన్ను చూసి ” రేయ్ ! మన హీరో కూడా ఎవరితోనో గాఢమైన ప్రేమలో పడ్డట్టున్నార్రోయ్ ! పాపం బుద్ధిగా చదువుకునే వాడు. వీడ్ని ఇలా తయారవడానికి కారణం ఎవరో? ” అని అనుకోవడం నాకు చాలాసార్లు వినపడింది.
పిచ్చివాళ్ళు ! వాళ్ళకేం తెలుసు నన్ను ఇలా పిచ్చివాడ్ని చేసింది ఎవరో! తెలిస్తే నమ్మలేక గుండాగి చేస్తారు. పిల్లకాకులు. నేను ప్రేమలో పడింది. స్వయానా నా కన్నతల్లితోనే అని వాళ్ళకు తెలిస్తే గుండాగిపోదా మరి? అయినా…ఈ విషయం వాళ్ళకి తెలిస్తే… ఎంత తెలియకపోతే ఎంత ? నా మనసులోనే అనుకుని నవ్వుకునే వాడ్ని. అది నేను కాలేజీలో నా స్నేహితులతో కలిసి ఉన్నంత వరకే.
ఇంటికి రాగానే తిరిగి నా మనసంతా బరువుగా అయిపోయేది. అందులోనూ నా కళ్ళకెదురుగా నిండుగా దేవతలా మా అమ్మ నాకు కనపడుతుంటే నాలో ఏదో తెలీని వెలితి. పైగా ఎల్లప్పుడూ కళకళలాడే మా అమ్మ ముఖంలో దిగులు ఛాయలు కనపడుతుంటే నాకు ఏడుపొచ్చేంత పనయ్యేది. నా దేవత ఇలా అవడానికి నేనే కారణమా ? అనిపించేది నాకు. నామీద నాకే కోపమొచ్చేది. ,
నేను కాలేజ్ నుంచి కావాలని లేట్ గా వచ్చేవాడిని. అప్పటికే నాన్న ఇంట్లో ఉండేవాడు. నేను కొద్దిసేపు పుస్తకాల్లో తల దూర్చి, ఏదో చదివానంటే చదివాను అనిపించి, భోజనం చేసి, నా గదిలోకి వెళ్ళి తలుపులు మూసుకుని, లైట్ వేసుకోకుండా చీకట్లో అలానే మంచం మీద వాలి పడుకునేవాడ్ని. ఎడతెగని ఆలోనలతో సతమతమైపోతూ ఎప్పటికో మాగన్నుగా నిద్ర పట్టేది నాకు. అలా నిద్రపోయేప్పుడు చాలాసార్లు అమ్మ కల్లోకి రావడంతో వెంటనే తిరిగి మెలుకువ వచ్చేసేది.
చిత్రంగా అంతకుముందు ఎప్పుడు అమ్మ గుర్తుకు వచ్చినా, లేక అమ్మ నా కళ్ళకు కనిపించినా క్షణాల్లో ఠంగున లేచి నిల్చునే నా బుజ్జిగాడు కూడా నా పరిస్థితిని అర్థం చేసుకున్నట్టుగా మెత్తగా మన్ను తిన్న పాములా మెదలకుండా ఉండిపోయేవాడు. నా చేతికి ఇన్ని రోజులుగా పని చెప్పలేదు.
మరో వారం రోజులు గడిచాయి. అమ్మ నాలో వచ్చిన మార్పుని కొద్దిగా గమనించినట్ట్చుంది. నేను భోజనం చేసేటప్పుడు నేను తల దించుకుని అన్నం తినేంత
వరకూ నన్నే తదేకంగా చూస్తుండేది. నేను అనుకోకుండా తన వైపు దృష్టి సారించినప్పుడు క్షణకాలం పాటు నన్ను దీనంగా చూసి తన తల తిప్పుకుని కళ్ళు మూసుకునేది. ఇలా మరో వారం రోజులు గడిచాయి. అంటే దాదాపు నెలరోజుల నుంచి నా పరిస్థితి ఇలానే ఉంది.
ఒకరోజు నేను అలవాటుగా ఊరంతా నా బైక్ మీద తిరిగి ఇక తిరగడానికి కుదరక లేట్‌గా ఇంటికి వచ్చేసరికి మా హాల్లో టివి ఆన్ చేసి ఉంది. అక్కడ కొద్దిగా దూరంగానే సోఫాలో ఇద్దరూ కూర్చుని ఉన్నారు టివి చూస్తూ. ఇన్ని రోజులుగా టివిని మేమెవరం పట్టించుకోలేదు. ఈరోజేమైందబ్బా? అనుకున్నాను. కానీ పెద్దగా పట్టించుకోలేదు.
ఆ రోజు రాత్రి నేను మామూలుగా భోజనం చేసి నా గదిలోకి దూరి మంచం మీద వాలగానే నా తలకి, దిండుకి నడుమ ఏదో గరుగా తగిలింది. నేను నా చేతో తడిమి చూసాను. నా చేతికి తగిలినదేమిటో ఊహించిన నేను ఒక్క క్షణం సంభ్రమంతో అలానే ఆగిపోయాను. నిజంగా నాకు నమ్మ బుద్ది కాలేదు. నా చేత్తో దాన్ని పట్టుకుని మంచం మీదనుంచి కిందకు దూకి ఒక్క అంగలో స్విచ్ బోర్డ్ దగ్గరకి చేరుకుని లైట్ ఆన్ చేసాను. నాకు కలిగిన ఆనందంలో నా మంచం పక్కనే చేతికి అందేలా లైట్ స్విచ్ ఉందన్న మాట కూడా మర్చిపోయాను.
ఆ లైట్ వెల్తురులో నా చేతిలో ఉన్నది చూసి నా కళ్ళు జిగేలుమన్నాయి. నా చేతిలో ఉన్నది మరింత జిగేలుమంది. అది మా అమ్మ బ్రా. నా కోసం నా కిష్టమని కొన్న పసుపు రంగు విదేశీ బ్రా. అతి పల్చగా ఉండి తన రొమ్ముల్ని, ముచ్చికల్ని అతి స్పష్టంగా చూపిస్తుంది.
కింద కేవలం ఒంటికి హత్తుకుని ఉండే అదే రంగు లంగా మాత్రం వేసుకుని అమ్మ విలాసంగా నడుం ఊపుతూ నా ముందు నిలబడేది. తన చేతుల్తో బ్రా పైనుంచే తన రొమ్ముల్ని నిమురుకుంటూ నా వైపు కైపుగా చూసి చిన్నగా నవ్వుతూ ఉంటే నేను కసెక్కిపోయి ఉన్న ఫళాన అమ్మని పరుపు మీదకి తోసి తన మీద కలబడిపోయేవాడ్ని.
ఇది ఇప్పుడు నా గదిలో నా దిండు మీద ఉందంటే ఏమిటర్థం ? నేను కాసేపు తికమక పడ్డాక తిరిగి లైట్ ఆఫ్ చేసి నెమ్మదిగా బ్రాని నా పాంటులోపల నా డ్రాయర్ లో దూర్చుకుని, మూసి ఉన్న నా గది తలుపులు తెరిచాను.
మెల్లగా నా తల బయటకి పెట్టి హాల్లోకి చూసాను. అక్కడ నాన్న లేడు. అమ్మ ఒక్కత్తే కూర్చుని ఉంది. టివి లోంచి పడుతున్న వెల్తురులో తన ముఖం ఇప్పుడు కొద్దిగా
ప్రశాంతంగా కనిపించింది నాకు. నా తలుపు తెరుచుకున్న శబ్దం బహుశా తనకు వినపడినట్టుందేమో తన తల తిప్పి నన్ను చూసింది.
నేను మరికొంత తొంగి చూసి నాన్న అక్కడ లేడని నిర్ధారణ చేసుకున్నాక నా పాంటులోపల చేయి పెట్టి అమ్మ బ్రా ని బయటకి లాగాను. దాన్ని గాల్లోకి ఊపుతూ ఇది నా గదిలో ఎందుకుందన్నట్టుగా అయోమయంగా చూసాను తనవైపు.
అబ్బ ! అప్పుడు చిరునవ్వుతో విచ్చుకున్నాయి నా అందాల దేవత ఎర్రటి దొండపళ్ళ లాంటి పెదవులు. ఆ చిరునవ్వు వెన్నెలలా పరుచుకుని ఆ గదినంతా మరింత కాంతితో నింవేసింది. అమ్మని అలా నవ్వుమొహంతో చూడగానే అంతవరకు నాలో గూడు కట్టుకుని ఉన్న దిగులంతా ఒక్కసారి ఎవరో చేత్తో తీసివేసినట్టు మాయమైపోయింది. నిజంగా నా మనస్సంతా ఏదో తెలీని ప్రశాంతత ఆవరించుకుంది. నా ఒంట్లో చల్లబడిన నా రక్తం తిరిగి వెచ్చగా ఉరకలు వేసింది. నేను కూడా చిన్నగా నవ్వాను.
నా ముఖం కళకళలాడటం అమ్మ చూసింది. నెమ్మదిగా లేచి నా వద్దకు వచ్చింది. అమ్మ నడకలో ఇన్నాళ్ళకి మళ్ళీ ఆ కులుకుని చూస్తున్నాను. అప్సరసలా వయ్యారంగా కదులుతూ నా దగ్గరకి వచ్చి నా ముందు నిలబడింది. నేను బలంగా ఊపిరి పీలుస్తూ ఇలానే కాలం ఆగిపోతే బాగుణ్నని అనుకున్నాను. తను అప్పుడే తలారా స్నానం చేసిందేమో అమ్మ ఒంటి మీదనుంచి సుగంధ పరిమళం గుప్పుమంది. తను నా ముందు నిలబడి నా కళ్లలోకి చూసింది.
నేను ఇంటికి వచ్చినప్పుడు నా బాధల్లో ఉండి అమ్మని సరిగ్గా గమనించలేదు. ఇప్పుడు ఇంత దగ్గరగా నా ముందు నిలబడటంతో పరిశీలనగా చూసాను. పసుపు రంగు చీర కట్టుకుని ఉంది. ఆ చీరని తను ఇంతకుముందు నా బలవంతం మీద కొంది. కానీ ఇంతవరకు కట్టుకోలేదు. ఎందుకంటే అది మిగిలిన అన్ని చీరలకన్నా మరీ పలుచగా ఉల్లి పొరలా ఉంటుంది. అది కట్టుకుంటే అమ్మలో దాచవలసినవన్ని దాచనవసరం లేకుండా మొత్తం అన్ని బయటకే కనిపిస్తాయి. ,
ఈ రోజు ఏమైందో మరి ? అందులోనూ అంత పలుచని చీరని ఒక్క పొరగా పైట వేయటంతో తన పొంగులు రెండూ ఆదే చీర లోంచి కత్తిరించి కుట్టుకున్న జాకెట్ లోంచి కొట్టొచ్చినట్టు కనపడుతున్నాయి. లోపల బ్రా వేసుకోలేదు. అంటే ఇంతకుముందు అమ్మ నాన్న పక్కవ సోఫాలో కూర్చున్నప్పుడు కూడా ఇలాగే నాన్నకి కూడా తన రొమ్ములు బాగా స్పష్టంగా కనపడి ఉండాలి. నాన్న ఏమి అనుకోలేదా ? నాలో సవాలక్ష హ్నోలు.
చీర కుచ్చిళ్ళు బొడ్డు కిందకి మరీ బాగా దించి ఉండటంతో అమ్మ పొత్తికడుపు మీది సన్నని గీత నుంచి తన పాంటి ఎలాస్టిక్ వరకు పూర్తిగా కనపడుతుంది. వెనుక కూడా చీర కట్టు సరిగ్గా తన పిర్రల చీలిక మీద ఉంది. బిగుతుగా కట్టిన చీర కట్టు లోనుంచి తన పాంటి అంచులతో సహా తన గుండ్రటి పిర్రల షేపు చక్కగా కనపడుతూ భలే ముదొస్తున్నాయి. తల స్నానం చేసి తన జుట్టుని చక్కగా దువ్వి జడ వేసుకోకుండా అలానే వదిలి వేయడంతో తన ముంగురులు తన వీపు మీద నుంచి నడుము వరకూ పరుచుకుని ఉన్నాయి. ముందు వదులుగా ఉన్న కొన్ని వెంట్రుకలు తన ముఖం మీద పడుతున్నాయి. ఫాను గాలికి కదులుతుంటే అమ్మ వాటిని తన చేత్తో పక్కకు సర్దుకుంటూంది. మొత్తానికి చాలా సెక్సీ తనం ఉట్టిపడుతూ ఉంది అమ్మలో.
తను ఇలా ఉంటే నాకు చాలా ఇష్టం అని అమ్మకి బాగా తెలుసు. దాదాపు నెలరోజులు మామూలుగా ఉండి ఈరోజే అమ్మ ఇలా ఎందుకు నాకిష్టమైన విధంగా సింగారించుకుంది ?
పాఠకులకు గమనిక : ఈ కథ కేవలం కల్పితం మాత్రమే. దీన్ని చదివి ఎంజాయ్ చేయండి అంతే. నిజ జీవితంలో ఇలా ప్రయత్నించకండి. . A mere fantasy is harmless until one tries to experience it in real life
Thank You
(మిగతా 37వ భాగంలో)