తప్పెవరిది – 2

శాస్త్రి కి కొంచం ఆ యావ ఎక్కువ. పెళ్ళైన కొత్తలో రోజుకు కనీసం మూడు సార్లన్నా ఉండేది. ఇద్దరు పిల్లలు పుట్టాక కూడా తనకు ఇంచు మించు రోజూ అది లేనిదే నిద్ర పట్టదు. తనతో చేరి నాకు కూడా పడక సుఖం బాగా అల వాటు అయ్యింది. ఎప్పుడన్నా పుట్టినింటికి నాలుగు రోజులు వెళ్తే అస్సలు నిద్ర పట్టి చావదు. ఇంటికి రాగానే తనకంటే ముందు నేనే ఆత్రంగా తన వడిలోకి చేరేదాన్ని.
“అమ్మా”….. స్కూల్ నించి వచ్చిన బాబు పిలుపు వినగానే ఈ లోకంలోకి వచ్చాను
నేను. సాయంత్రం ఆఫీస్ నుంచి వచ్చిన శాస్త్రి నాతో మామూలు గానే బిహేవ్ చేసే దానికి ప్రయత్నిస్తున్నా తన ముఖం లోని బాధని నేను పసిగట్ట కలి గాను. మామూలుగా ఆఫీస్ నుంచి రాగానే బాబుని తన వడిలో కూర్చో బెట్టు కుని ఆ రోజు స్కూల్ విశేషాలు అడిగి తెలుసుకుని తరువాత పాపని ముద్దాడి కాని తను స్నానానికి వెళ్ళరు. కానీ ఈ రోజు రాగానే టవల్ తీసుకుని బాత్రూంలొ దూరారు. స్నానం చేసి వచ్చాక కూడా తను మామూలు మూడ్లో లేరని నేను పసిగట్టాను. శ్రీవారిని అలా చూసిన నాకు గుండె తరుక్కుపోయినట్లయ్యింది. వెంటనే ఒక నిర్ణయాని కొచ్చాను. పాపకు, బాబు కు భోజనాలు పెట్టి పడుకోమని చెప్పి శ్రీ వారిని భోజనానికి పిలిచాను.
నా పిలుపు వినగానే లేచి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వచ్చిన తనతో ” మీరు చెప్పినట్లే చేసేందుకు నేను రెదీ” అన్నాను.
ఒక్క నిమిషం పాటు నేను ఏమి చెబుతున్నానో తన కర్ధం కాలేదు. అర్ధం కాగానే అయ్య గారి ముఖంలో వెయ్యి ధీపాల కాంతి మెరిసింది.
“నిజంగా?” అన్న తన ప్రశ్నకు “వట్టు, మీరు ఎలా చెయ్య మంటే అలా చేస్తాను. కానీ అది కేవలం ఒక్క రోజు మాత్ర మే. తరువాత మీరు నన్ను బలవంత పెట్ట కూడదు” అన్నాను.
“ఒక్క రోజే నా?” అన్న శస్త్రి మాటలకు ” అవును, ఒక్క రోజు మాత్ర మే. ప్లీస్, ఇం కా నన్ను బలవంత పెట్టకండి.. ఈ ఒక్క రోజు కు సరే అనే దానికే నేను ఎంతో ఆలోచించాల్సి వచ్చింది” అన్నాను.
దానికి తను “అలాగే లలితా, ఒక వేళ నీకు ఇదంతా నచ్చి, ఆ ఒక్క రోజు తరువాత కూడా కంటిన్యూ చెయ్యాలి అని
పిస్తే నాకు మొహమాటం లేకుండా చెప్పు” అన్నారు.
“అలాగే” అన్న నా మాటలకు తను ఆనంద పడిపోతూ భోజనం చెయ్యడం మొదలు పెట్టారు. భోజనాలు పూర్తి చేసాక, డైనింగ్ రూం క్లీన్ చేసేందుకు నాకు హెల్ప్ చేసారు. ఇద్దరం గది సర్దేసి పడక గదిలోకి వచ్చే సరికి పిల్లలు ఇద్ద రూ నిద్ర పోతున్నారు.
వెంటనే ఆవేశంగా నన్ను అల్లుకుంటూ “ఫైనల్ గా నా ప్రపోసల్ కు ఒప్పుకున్నందుకు థాంక్స్ లలితా. నాకు ఎంత ఆనందంగా ఉందో తెలుసా. నువ్వు ఎంత బాగా ఎంజాయ్ చేస్తావో చూడు” అన్న శ్రీ వారి మాటలకు సమాధానంగా “రేపు శనివారం. రేపటి నుంచి వచ్చే శుక్రవారం రాత్రి, లోపల ఒక రోజు సెలెక్ట్ చేసుకోండి. ఆ రోజు మాత్రం మీరు ఏమి చెయ్య మంటే అది చేస్తాను. దాని తరువాత ఇక ఈ విషయం మళ్ళీ ఎప్పుడూ ఎత్తనని మీరు నాకు మాటి వ్వాలి” అన్నాను.
“ప్రా మిస్, నువ్వే చూస్తావు గా, యు విల్ లవ్ ఇట్” అంటూ నా శరీరం మీద తన దాడి మొదలు పెట్టారు. శ్రీవారు. ఆ రోజు మా సంగ మం లో శ్రీవారి దూకుడు చూసాక కాని తను ఎంత ఎకైట్ అయ్యి వున్నారో నాకు అర్ధం కాలేదు.
మరుసటి రోజు ఉదయం బాబుని, పాపని స్కూల్ రిక్షా ఎక్కించి ఇంట్లోకి వచ్చేసరికి శ్రీ వారు ఇంకా లుంగీ లోనే వున్నారు. “ఏమిటి మీకు ఆఫీస్ కు టైం అవడం లేదా” అన్న నా ప్రశ్నకు “ఈ రోజు లీవ్ తీసుకున్నానోయ్. మన అడ్వెంచర్ ఈ రోజే” అన్నారు.
నా గుండె ఒక్క సారిగా జల్లు మంది. తను ఏమి చెయ్య మంటాడో అని ఒక పక్క మనసు బిక్కు బిక్కు మంటుంటే “అయితే ఏం చెయ్య మంటారో చెప్పండి” అన్నాను.
” ముందు వెళ్ళి ఫ్రెష్ గా స్నానం చేసి రా. ఈ లోపల నేను నీకు మంచి బట్టలు సెలెక్ట్ చేసి పెడతాను. తరువాత నేను స్నానం కానిచ్చాక మనిద్దరం అలా
షాపింగ్ కు వెళ్ళి వద్దాం” అన్నారు. తన మాటలతో ఎంతో రిలీఫ్ ఫీలయ్యి “ఒస్స్ ఇంతేనా” అనుకుంటూ వెళ్ళి స్నానం చేసి టవల్ చుట్టుకుని బయటకు వచ్చాను.
నేను బయటకు వచ్చే సరికి తను స్నానానికి పోయేందుకు రెదీ గా ఉన్న శ్రీవారు “నువ్వు ఇప్పుడు వేసుకోవాల్సిన బట్టలు పరుపు మీద పెట్టాను, అవి తప్పితే వేరే వేసుకో కూడదు. గుర్తుంది గా మన షరతు, ఈ రోజు నేను ఏది చెబితే అది వినాలి” అని చెప్పి బాత్రూంలోకి దూరారు.
అదురుతున్న గుండెలతో పరుపు వైపు నడిచిన నాకు అక్కడ ఒక చీర, రవిక, లంగా మాత్రం కనిపించాయి. నాకు వుండే చీరలన్నిటిలో కల్లా పల్చనైన స్కైబ్లూ కలర్ చీర, బ్లూ రవిక, బ్లూ లంగా తీసి పెట్టి ఉంచారు. అక్కడ తను పెట్టి వున్న దుస్తుల్లో బా, కానీ పాంటీ కానీ లేవు.
సరే ఏమి అయితే అది అవుతుందని లంగా కట్టుకుని రవిక తీసి వేసుకున్నను. రవిక హుక్కులు పెట్టు కోబోతున్నపుడు దానికి పై రెండు హుక్కులు లేక పోవటం గ మనించాను.
అది శ్రీవారి పనే అని నాకు ఖచ్చితంగా తెలుసు. ఎందుకంటే పోయిన వార మే నేను కూర్చుని అన్ని రవికలు చెక్ చేసి తెగి పోయిన పూక్కులన్నీ కుట్టు కుంది. ఇదంతా చూస్తుంటే శాస్త్రి తన ఇడియాకు నేను ఒప్పుకుంటే ఏమి చెయ్యాలో అంత ముందు గానే ప్రిపేర్ అయినట్లు నాకనిపించింది.
ఎక్కువగా ఆలోచించకుండా చీర కూడా కట్టుకుని వెళ్ళి అద్దం ముందు నిలబడి తల దువ్వుకున్నాను. పౌడర్ రాసుకుని ముఖాన బొట్టు పెట్టు కుని ఇటు తిరిగే సరికి బాత్రూంలోంచి వచ్చి రెడీ అవుతున్న శ్రీవారు కనిపించారు.
తను కూడా రెడీ అయ్యాక నన్ను దగ్గర గా పిలిచి “అదర కొడుతున్నావోయ్” అంటూ నా పైట కొంగు లాగి చూసారు. వెంటనే నన్ను అద్దంవైపు తిప్పి “ఇప్పుడు చూడు ఎలా వున్నావో” అన్నారు.
రవిక పై రెండు హుక్కులూ లేక పోవడంతో సహజంగానే నిండు గావుండి నా గుండెనంటి పెట్టుకుని వుండే నా ఎద బరువులు సగానికి పైగా బహిర్గతం
అవుతున్నాయి. బ్రా వేసుకోక పోవడంతో పల్చని రవికలోనించి గుండ్రంగా, పచ్చని ఛాయతో నా రొమ్ములు, గోధు మ రంగు ముచ్చికలు.. అల్మోస్ట్ బేర్ గా కనపడుతున్నాయి.
అద్దంలో నన్ను నేను చూసుకుని షాక్ తింటున్న సమయంలో, శాస్త్రి తన రెండు చేతులు నా ఎదపై వేసి నా రొమ్ములు పిసుకుతూ “ఏమంటావు లలితా, ఎంత మగాడైనా సరే, నీవి చూస్తే సొంగ కార్చాల్సిందే… అవునా?” అన్నాడు.
తన మాటలకు ఏమి సమధానం చెప్పాలో అర్ధం కాక నేను మౌనంగా తల వూపాను. “ఇప్పుడు మనం బయలుదేరి షాపింగ్ కు వెళ్తా ము. అక్కడ ప్రతి షాపులోనూ వీలయిన ప్పుడల్లా నీ పైట జార్చి నీ అందాలు అక్కడ వుండే మొగ వెధవల కళ్ళలో పడేలా చెయ్యి. నీవి చూసి వాళ్ళు ఎంత సొంగ కారుస్తారో చూడు. అదుశ్యం అనుకుంటేనే నాకు ఎక్సైట్ మెంట్ వస్తుంది.. ఇక నా కళ్ళారా చూస్తేనా…ఉమ్మ” అంటూ శాస్త్రి నన్ను తన కౌగిలిలోకి అదుముకున్నారు. …..
(ఇంకా వుంది )