ఖర్కోటఖుడు – Part 11

Posted on

మల్హోత్రా భావప్రాప్తికి దగ్గరవుతుండగా ఆమెను కిందకు నెట్టి ఆమె మీదకు చేరి వేగంగా ఆమె పూకులో దరువెయ్యసాగాడు.

మల్హోత్రాకు చివరికి వచ్చేసింది. ఆమె పూకులో అతని కదలికలు మరింత ఎక్కువయ్యాయి.

అలా వేగంగా ఊపి ఊపి బలంగా ఆమె పూకుని అదిమిపెట్టాడు. పూజా దిగువ సీలేరుకు మల్హోత్రా రిజర్వాయర్ నుంచి నాలుగు టీఎంసీల సరుకు రిలీజ్ అయ్యింది.

పూజా కూడా కలిపి కార్చుకున్న కన్నె రసాలకు దాని సీలేరులో సీలు నుంచి ఏరు ప్రవహించింది బయటకి.

మల్హోత్రా ఆమెను బల్లిలా కరుచుకుని అలాగే పడుకున్నాడు కొంచెంసేపు. అరగంట తర్వాత అక్కడ గదిలో పెట్టిన స్వీట్స్ తిన్న మల్హోత్రా మరొక యుద్దానికి సిద్ధమయ్యాడు.. “సమయం లేదు పూజా..” అన్నట్టు.

సమయం రాత్రి రెండు దాటింది..
మల్హోత్రా, పూజా పూజలో ఉన్నారు. వారి గదిలో లైటు వెలుతురు బయట ఉన్న గార్డెన్ లో ఏపుగా ఎదిగిన మామిడిచెట్టు కొమ్మల మీద పడుతుంది. హార్ధిక్ మనుషులు మొత్తం తాగి గాఢ నిద్రలో ఉన్నారు.

దాని కింద ఉన్న బెంచ్ మీద హార్ధిక్ కూర్చుని తాగుతూ సిగరెట్ కాలుస్తున్నాడు. అక్కడ చాలా సేపటినుంచి ఉన్నాడనడానికి సాక్ష్యంగా కింద ఖాళీ మందు సీసాలు, కాల్చి పారేసిన సిగరెట్ ముక్కలు గుట్టగా పడి ఉన్నాయి.

అసలే చేతిబారు మనిషి అవ్వడం మూలంగా నడుము సరిగ్గా నిలబడక ఎదురుగా ఉన్న బల్ల మీద కాళ్ళు పెట్టుకుని కూర్చున్నాడు.

ఇంతలో ఎవరో దబ్బున గోడ దూకిన శబ్ధం వినపడింది. మొబైల్ ఫ్లాష్ ఓపెన్ చేసి అటువైపు దృష్టి సారించాడు. ఆ వ్యక్తి వడివడిగా హార్ధిక్ వైపుకు వస్తున్నాడు. హార్ధిక్ ఫ్లాష్ లైట్ వెలుగులోకి రాగానే అతను టూటూ అని అర్ధమయ్యింది.

టూటూ కాస్త ఆయాసపడుతూ హార్ధిక్ ముందుకు వచ్చి నిలబడ్డాడు.

హార్ధిక్ పెగ్ పూర్తిచేసి “వెళ్లిన పని ఏమయ్యింది?” అని అడిగాడు.

“అల్యూమినియం ఫ్యాక్టరీ దొరా” అన్నాడు ఆయాసపడుతూ.

“సరే నువ్వెళ్ళి పడుకో.. ఉదయం 5గంటలకు మన వాళ్ళందరిని లేపి రెడీ అవ్వమను” అని చెప్పి ఇంకొక పెగ్ పోసుకుని తాగుతున్నాడు.

టూటూ ఇంకా అక్కడే నిలబడి ఉండటం చూసి “ఇంకేంటి?” అన్నాడు.

“దొరా తమరు కూడా కాస్త నిద్రపోండి. మొహం బాగా పాడైపోయింది” అన్నాడు టూటూ కాస్త జంకుగా.

ఎందుకో ఆ సమయంలో టూటూ తన సొంత మనిషిలా అనిపించాడు. తాగుతున్న గ్లాసు పక్కన పెట్టేసి లేచి టూటూ భుజం మీద చెయ్యి వేసుకుని “సరే పద. బాగా లేట్ అయ్యింది. వెళ్ళి పడుకుందాం” అని నడుచుకుంటూ లోపలికి వచ్చి టూటూ కి గుడ్ నైట్ చెప్పి తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు.

హార్ధిక్ 5కి లేచి రెడీ అయ్యి బయటకు వచ్చేసరికి అందరూ రెడీ అయ్యి వరుసగా నిలబడ్డారు.

హార్ధిక్ టూటూ వైపు అభినందనగా చూస్తూ వాళ్ళ ఎదురుగా వచ్చి నిలబడ్డాడు.

హార్ధిక్ వాళ్ళని 6, 8, 8, 8, 28 ఇలా గుంపులుగా విడగొట్టాడు.

వాళ్లకు వాళ్ళు చెయ్యవలిసిన పని చెప్పి. అందులో ఒక 8మందిని, ఇంకొక 6మందిని రెండు వేరు వేరు కార్లలో వాళ్ళ సామగ్రి తీసుకుని వెళ్ళమని పంపించేసాడు.

అందరూ అల్పాహారం తిని అక్కడి గదిలో కూర్చుని ఎదురుచూడసాగారు.

సమయం ఎనిమిది కావొస్తుండగా జాన్ దగ్గర్నుంచి హార్ధిక్ కి ఫోన్ వచ్చింది.

“హెలో”

“సర్ నేను జాన్ ని”

“చెప్పు జాన్”

“10.30 కి సిటీ బయట ఉన్న అల్యూమినియం ఫ్యాక్టరీ దగ్గరకు వచ్చెయ్యండి. మేము ఎదురుచూస్తూ ఉంటాం”

“ఓకే” అని ఫోన్ పెట్టేసి అక్కడున్న తన మనుషుల వైపు తిరిగి ” సో బాయ్స్.. మనకు ఇంకా రెండు గంటల సమయం ఉంది. ఆ రిచర్డ్స్ కి మనం who is the boss? అనేది తెలియజేయాలి. are you ready guys?” అన్నాడు.

“యెస్ సర్” అన్నారు అక్కడున్న గుంపు మొత్తం ఒకేసారి ముక్తకంఠంతో.

ఒక గంటలో అందరూ బళ్ళ మీద అల్యూమినియం ఫ్యాక్టరీకి బయలుదేరారు.

స్పాట్ కి కిలోమీటరు దూరంలో కారు ఆపాడు. హార్ధిక్ వెనక వస్తున్న ఇంకొక పది కార్లు కూడా సర్రున వచ్చి ఆగాయి. హార్ధిక్ ఇందాక చెప్పిన 16 మందిని తనతో రమ్మని మిగిలిన వాళ్ళని ఇక్కడే ఆగి తన సిగ్నల్ కోసం వెయిట్ చెయ్యమని చెప్పాడు.

రిచర్డ్స్ తనతో ఉన్న ఒక 40మంది మనుషులతో స్పాట్ దగ్గర ఎదురుచూస్తున్నాడు. సూర్యుడు అప్పుడే తన ప్రతాపం కొద్దికొద్దిగా చూపిస్తున్నాడు. రిచర్డ్స్ కి తన బట్టబుర్ర మీద ఎండ సుర్రున మండుతుంది. జాన్ ని చూస్తూ “వాడు వస్తాడా లేదా? ఎప్పుడూ బయట ఇలా ఉంటుందని తెలీదు నాకు. లేకపోతే ఏ హోటల్ లోనో ఏసీ రూమ్ లో మీటింగ్ పెట్టేవాడ్ని” అన్నాడు గుర్రుగా.

“వచ్చేస్తాడు సర్. మనం చెప్పిన టైం కి ఇంకా 5నిమిషాలు ఉంది” అన్నాడు జాన్ సంజాయిషీ ఇస్తున్నట్టు.

“సరే చూస్తాను. ఇంకా 5నిముషాలు” అంటున్న రిచర్డ్స్ మాట పూర్తి కాకుండానే రోల్స్ రాయిస్ ఘోస్ట్, దాని వెనక రెండు రేంజ్ రోవర్ కార్లు, వాటి వెనక నాలుగు హమ్మర్లు వచ్చి ఆగాయి.

అందులోంచి రాజసం ఉట్టిపడేలా హార్ధిక్ నడుస్తూ వస్తుంటే వెనక 16మంది హార్ధిక్ మనుషులు బ్లాక్ సూట్స్ వేసుకుని వెంట వస్తున్నారు.

రిచర్డ్స్ నడుచుకుంటూ వచ్చి అక్కడ ఉన్న కుర్చీలో కూర్చున్నాడు. హార్ధిక్ అతన్ని చూసి చిరునవ్వు నవ్వి చిటికె వెయ్యగానే హార్ధిక్ మనుషుల్లో ఒకడు పరుగున కుర్చీ తెచ్చి అక్కడ పరిచాడు.

అందులో హార్ధిక్ విలాసవంతంగా కాలు మీద కాలు వేసుకుని కూర్చున్నాడు.

ఇద్దరూ ఒకరిని ఒకరు చూస్తూ కూర్చుని ఉన్నారు.

హార్ధిక్ చిన్నగా దగ్గి ” నన్ను పిలిపించిన విషయం?” అన్నాడు.

రిచర్డ్స్ నవ్వుతూ ” ఏం లేదు హార్ధిక్. ఇంతకూ చెప్పలేదు కదూ? నేనే రిచర్డ్స్.” అన్నాడు షేక్ హ్యాండ్ ఇవ్వడానికి ప్రయత్నిస్తూ.

“అయితే?” అన్నాడు హార్ధిక్.

“ఏం లేదు. జస్ట్ పరిచయం చేసుకుందాం అని” నవ్వు పులుముకుంటూ చెప్పాడు రిచర్డ్స్. మనసులోని అసహనాన్ని దాచుకుంటూ.

“నన్ను పిలిపించిన పని చెప్తే నేను వెళ్తాను. నాకు బయట చాలా పనులున్నాయి” సూటిగా ప్రశ్నించాడు హార్ధిక్.

ఆ మాటలకి రిచర్డ్స్ కడుపులో మండినట్టు అయ్యింది. అయినా కాస్త ఓర్పుతో అలా మాట్లాడకుండా కూర్చున్నాడు.

” సరే హార్ధిక్. మనమొక ఒప్పందానికి వద్దాం. ఈ ముసుగులో గుద్దులాటలు మనకి వద్దు. నాకు మల్హోత్రా కావాలి. నీకు ఏం కావాలి?” అన్నాడు రిచర్డ్స్ సూటిగా.

“నాకు టైం మెషీన్ కావాలి” అన్నాడు హార్ధిక్ అంతే వేగంగా.

171170cookie-checkఖర్కోటఖుడు – Part 11

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *